Secundaire bron

Een secundaire bron is een historische bron die voortbouwt op informatie die eerder is opgeslagen in een primaire bron. Door combinatie en interpretatie kan nieuwe informatie ontstaan die in oudere bronnen ontbrak. Het doel van een secundaire bron is om primaire bronnen toegankelijk te maken.^[1]

Afhankelijk van hoe de bron gebruikt wordt, kan een secundaire bron zelf ook gezien worden als primaire bron.^[2] Het onderscheid is vooral van belang bij symbolische bronnen, bronnen die ontstonden om de informatie voor tijdgenoten of latere generaties vast te leggen, zoals geschriften en monumenten, in tegenstelling tot bronnen die zonder deze intentie ontstonden, zoals gebruiksvoorwerpen of voetsporen.^[3]

1. ↑ Harold M. Edwards, Riemann's zeta function, Courier Dover Publications, 2001
2. ↑ Ithaca College Library: Primary and secondary sources (John Henderson, april 2011)
3. ↑ Helge Kragh, An Introduction to the Historiography of Science, Cambridge University Press, 1989