Slag bij Manzikert

Slag bij Manzikert
Onderdeel van de Byzantijns-Seltsjoeken oorlogen
Datum	augustus 1071
Locatie	Manzikert, (het huidige Malazgirt, Turkije)
Resultaat	Beslissende Seltsjoekse overwinning
Territoriale veranderingen	verzwakking van het Byzantijns-Anatolië
Strijdende partijen
Byzantijnse Rijk Seltsjoeken
Leiders en commandanten
Romanus IV, Nikephoros Bryennios, Theodore Alyates, Andronikos Doukas Alp Arslan
Troepensterkte
ca. 40.000 (waarvan de helft gedeserteerd) 250.000 (volgens Turkse bronnen)[1] 30.000-40.000
Verliezen
93.000[1] Onbekend

De Slag bij Manzikert was een militaire veldslag die plaatsvond op vrijdag 26 augustus 1071 in het uiterste oosten van het Byzantijnse Keizerrijk, nabij Manzikert (het huidige Malazgirt), ten noorden van het Vanmeer.

Een leger van het Byzantijnse Rijk, aangevoerd door keizer Romanus IV Diogenes, vocht tegen een leger van het Seltsjoekenrijk onder aanvoering van Alp Arslan. De strijd eindigde in een nederlaag voor de Byzantijnen en de gevangenneming van de keizer. In de jaren na de slag veroverden de Seltsjoeken het grootste deel van Anatolië. De slag ondermijnde de autoriteit van de Byzantijnen in Klein-Azië en Armenië en markeerde het begin van het einde voor het Byzantijnse Rijk als een militair levensvatbare staat.

De verovering door de Seltsjoeken was ook aanleiding voor de Rooms-katholieke kerk om grootschalige militaire expedities naar Anatolië en het zogenaamde Heilige Land te organiseren, om de gebieden te heroveren ("Eerste Kruistocht"), daar de Seltsjoeken christelijke gelovigen en pelgrims bedreigden.

1. ↑ ^{a b} Carole Hillenbrand , Turkish Myth and Muslim Symbol The Battle of Manzikert , University of Edinburgh - 2013