De Slag bij Sint-Omaars was een grote veldslag die in 1340 werd uitgevochten als onderdeel van koning Eduard III's zomeroffensief tegen Frankrijk dat hij aan het begin van de Honderdjarige Oorlog lanceerde vanuit Vlaanderen. Het offensief werd gestart in de nasleep van de Slag bij Sluis, maar was minder succesvol voor de Engelsen dan deze veldslag en had maar weinig gevolgen voor de situatie van beide zijden. De slag bij Sint-Omaars was het sluitstuk van de noordelijke vleugel van Edwards aanval en kende een tactische patstelling, waarbij de Engels-Vlaamse troepen gedwongen werden tot een strategische terugtocht.