Soepschildpad IUCN-status: Bedreigd[1] (2004) | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Een zwemmend exemplaar uit Curaçao, Nederlandse Antillen. | |||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Soort | |||||||||||||||
Chelonia mydas (Linnaeus, 1758) Originele combinatie Testudo mydas | |||||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||||
Soepschildpad op Wikispecies | |||||||||||||||
(en) World Register of Marine Species | |||||||||||||||
|
De soepschildpad of groene zeeschildpad (Chelonia mydas) is een schildpad die behoort tot de familie zeeschildpadden (Cheloniidae). De soepschildpad is van de zeven soorten uit deze familie de grootste. De soort heeft heeft tevens het grootste verspreidingsgebied: de soepschildpad komt in tropische en gematigde wateren overal voor.
De soepschildpad heeft een schildlengte van bijna een meter. Het dier is van andere soorten te onderscheiden door de verschillen in de schubben op de kop en de structuur van de hoornschilden op het rugschild. Jonge soepschildpadden leven voornamelijk van dierlijk materiaal. Behalve met planten, voeden zij zich ook met kleine vissen, kreeftachtigen als kleine kreeftjes en garnalen, en kwallen. Naarmate de zeeschildpadjes groter worden, veranderen ze steeds meer in pure planteneters. Volwassen exemplaren zijn herbivoor en eten vooral zeegras (Zostera) en verschillende algen.
De soepschildpad dankt zijn naam aan het feit dat het dier voor consumptie werd gevangen. Dat heeft in het verleden op grote schaal plaatsgevonden. Tegenwoordig is de schildpad vrij zeldzaam en door internationale verdragen beschermd. Menselijke activiteiten zoals het illegaal rapen van de eieren alsook het onbedoeld doden van de schildpad als bijvangst in de visserij drukken tegenwoordig nog steeds zwaar op de populaties.