Solidarisme is de sociale leer die de sociale consequenties van het marxisme en kapitalisme afwijst, en zichzelf positioneert als middenweg tussen deze twee uitersten. In het Engels staat deze term vooral bekend als de Third Position (de Derde Weg). Het is doorgaans gestoeld op een religieuze, bepaaldelijk christelijke,[1] maatschappijvisie.[2]
In België werd deze stroming tot aan het begin van de Tweede Wereldoorlog vertegenwoordigd door Joris van Severen, leider van de nationaal-solidaristische beweging Verdinaso, die in 1940 in Abbeville gefusilleerd werd door Franse soldaten.[3]
Het solidarisme is
- antikapitalistisch: de uitwassen van het kapitalisme, in het bijzonder, de sociale ongelijkheid als gevolg van economische uitbuiting en het individualisme, als gevolg van de concurrentie, wil het solidarisme bestrijden door een uitgebreid verenigingsleven te stimuleren.
- antimarxistisch: het wijst de klassenstrijd van Karl Marx af door klassenbelangen als oorzaak van sociale strijd te minimaliseren en altijd naar klassenverzoening te streven. Door iedere klasse als een onderdeel te beschouwen van een harmonische maatschappij, zoals elk orgaan deel uitmaakt van een biologisch lichaam, streeft het solidarisme naar een samenleving die zo veel mogelijk conflicten uit de weg gaat.
- ↑ Die enkel in tweede instantie een democratische visie kan zijn.
- ↑ De Bijbelse grondslag vindt de Kerk in de Eerste Korinthenbrief van de apostel Paulus
- ↑ web.archive.org - Archiefpagina: De dood van Van Severen, Abbeville 1940