Suezcrisis

Suezcrisis
Onderdeel van het Arabisch-Israëlisch conflict
De verovering van de Sinaïwoestijn.
Datum	29 oktober 1956 – 7 november 1956
Locatie	Gazastrook en Egypte (Sinaï en Suezkanaal-gebied)
Resultaat	Staakt-het-vuren opgelegd door de Verenigde Naties. UNEF bezet de Sinaï. Militair: overwinning voor Israël, Groot-Brittannië en Frankrijk. Politiek: overwinning voor Egypte.
Casus belli	Egyptische nationalisering van het Suezkanaal.
Strijdende partijen
Israël Verenigd Koninkrijk Frankrijk Egypte Palestina Gesteund door:  Sovjet-Unie Spanje
Leiders en commandanten
Moshe Dayan Charles Keightley Pierre Barjot Gamal Abdel Nasser Abdel Hakim Amer
Troepensterkte
175.000 Israëli's 45.000 Britten 34.000 Fransen 70.000
Verliezen
Geen betrouwbare cijfers Geen betrouwbare cijfers

De Suezcrisis^[1] was een conflict in 1956 over het bezit van en de toegang tot het Suezkanaal. Het leidde tot de Suezoorlog in de Sinaï, tussen Egypte aan de ene kant en Israël, het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk aan de andere kant. Er sneuvelden naar schatting enige duizenden Egyptenaren, 231 Israëlische soldaten^[2] en enkele tientallen Britten en Fransen. De gevechten duurden van 31 oktober tot en met 6 november 1956, de Israëlische bezetting van de Sinaïwoestijn en de Gazastrook werd in maart 1957 opgeheven. De Suezoorlog wordt vaak gezien als het definitieve einde van Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk als grootmachten.^[3]

1. ↑ De Suezcrisis is ook bekend als de Suezoorlog. In de Arabische wereld spreekt men over de tripartite-agressie. Andere gebruikte namen zijn de Suez-Sinaï-oorlog, de Arabisch-Israëlische oorlog van 1956, Operatie Kadesh en Operatie Musketeer.
2. ↑ Israel Defense Forces: Military Casualties in Arab-Israeli Wars. Jewish Virtual Library
3. ↑ Henry Kissinger, Diplomacy, (New York 1994), p. 523