Suriname

Zie Suriname (doorverwijspagina) voor andere betekenissen van Suriname.

Republiek Suriname
(Details) (Details)
Basisgegevens
Officiële taal	Nederlands
Hoofdstad	Paramaribo
Regeringsvorm	Presidentiële republiek
Staatshoofd	Chandrikapersad Santokhi
Regerings­leider	Chandrikapersad Santokhi
Religie	Christendom 48,4%, hindoeïsme 22,3%, islam 13,8%, geen religie of onbekend 10,7%, traditionele en andere religies 4,7% (2012)[1]
Oppervlakte	163.820 km²[2] (1,1% water)
Inwoners	541.638 (2012)[3] 609.569 (2020)[4] (0000003721 3,7/km² (2020))
Inwoner­aanduiding	Surinamer
Overige
Motto	Justitia - Pietas - Fides (Latijn) Gerechtigheid - Vroomheid - (Ver)trouw(en)
Volkslied	God zij met ons Suriname (Sranantongo): Opo Kondreman
Munteenheid	Surinaamse dollar (SRD)
UTC	−3 (geen zomertijd)
Nationale feestdag	25 november
Web | Code | Tel.	.sr | SUR | 597
Voorgaande staten
Suriname (Koninkrijk der Nederlanden) 1975 (Surinaamse onafhankelijkheid)
Detailkaart
Portaal    Suriname
Portaal    Landen & Volken

Geschiedenis van Suriname

..Naar chronologie Precolumbiaans Karaïben Kolonisatie Napoleonitische tijd Surinaamse onafhankelijkheid Eigentijdse geschiedenis

..Naar district Brokopondo Commewijne Coronie Marowijne Nickerie Para Paramaribo Saramacca Sipaliwini Wanica

..Naar onderwerp Constitutionele geschiedenis Economische geschiedenis Kunstgeschiedenis Literaire geschiedenis Maritieme geschiedenis Militaire geschiedenis Nederlands Onderwijs Rechterlijke macht Sociale geschiedenis Sranantongo Uitvindingen en ontdekkingen Surinamers in Nederland

Portaal   Suriname Portaal   Geschiedenis

Suriname, officieel de Republiek Suriname, is een republiek aan de noordkust van Zuid-Amerika, die soms ook tot het Caraïbisch gebied en West-Indië wordt toegerekend. De hoofdstad Paramaribo ligt in de Kustvlakte en huisvest in zijn agglomeratie meer dan de helft van de 600 000 inwoners van Suriname. De overige wonen vooral in de rest van de Kustvlakte, zodat in het zuidelijke district Sipaliwini, dat 80% van de oppervlakte beslaat, slechts enkele tienduizenden mensen wonen.

Suriname was van 1667 tot 1954 een kolonie van Nederland en daarna een autonoom land binnen het Koninkrijksverband. Op 25 november 1975 werd Suriname onafhankelijk, waarbij ruim een kwart van de inwoners naar Nederland vertrok. De totale Surinaamse diaspora van de 20e eeuw omvat veertig procent van de Surinamers.^[5]

De Surinaamse bevolking is divers, mede door de slavenhandel vanuit Afrika en de migratie van Contractarbeiders uit Azië (China, India en Indonesië). Geen van de etnische groepen groepen vormt een absolute meerderheid. Nederlands is de voertaal en ambtelijke taal, terwijl het Sranan vooral als lingua franca gebruikt wordt, als communicatiemiddel tussen de verschillende bevolkingsgroepen met hun veelheid aan talen.

Het land heeft een oppervlakte van 163.820 km² en een kustlijn van 386 km. Van west naar oost grenst het aan Guyana, Brazilië en Frans-Guyana. De landbouw is een belangrijke inkomstenbron en er is een groot potentieel aan bodemschatten. De bauxietwinning in Suriname is bekend en er wordt olie en goud gewonnen. Het land heeft zowel met Guyana als met Frans-Guyana een grensgeschil waarbij bodemschatten een rol spelen. Suriname is lid van meerdere intergouvernementele organisaties. Op 4 juli 1995 trad het toe tot de Caricom, het verband van Caribische landen. In 2008 was het een van de stichters van de Unie van Zuid-Amerikaanse Naties (UZAN). Sinds 2015 is Suriname geassocieerd lid van de Mercosur.^[6]

Suriname is voor het overgrote deel bedekt met tropisch regenwoud; met 93% bosoppervlak is het een van de meest beboste landen ter wereld.^[7] Een centraal deel van het regenwoud, met 1,6 miljoen hectare ongeveer 10% van het totale landoppervlak, maakt deel uit van het Centraal Suriname Natuurreservaat en is ingeschreven op de Unesco-Werelderfgoedlijst. De hoge bebossingsgraad en relatief kleine bevolking maken dat Suriname klimaatnegatief is,^[8] er wordt jaarlijks meer CO₂ geabsorbeerd dan uitgestoten. Het landschap bestaat verder uit moerassen (zwampen) en heuvellandschappen met in het zuiden en midden verschillende bergketens. Dit wordt doorsneden door waterrijke rivieren, waaronder de Suriname waar het land naar is genoemd, en de beide grensrivieren de Corantijn en Marowijne. Het water stroomt van het hoogland van Guyana naar de Atlantische Oceaan in het noorden, waarbij kleinere rivieren in de Kustvlakte naar het westen buigen.

Cultureel werelderfgoed is te vinden in de historische binnenstad van Paramaribo en de ruïnes van de nederzetting Jodensavanne aan de Surinamerivier.

1. ↑ Citefout: Onjuist label <ref>; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naam census-abs
2. ↑ (en) Verenigde Naties 2013
3. ↑ ^{a b} (en) Laatste census 13 augustus 2012 (via V.N.)
4. ↑ Niet-officiële schatting CIA Factbook juli 2020, berekend door US Bureau of the Census (gearchiveerd)
5. ↑ Jazz, werkstudenten en racisme: de Surinaamse migratie naar Nederland. NPO Kennis. Geraadpleegd op 20 september 2024.
6. ↑ De West Suriname en Guyana officieel Geassocieerd Lid Mercosur, 20 juli 2015, geraadpleegd op 14 december 2015
7. ↑ Saramaccaanse Surinamers 'leren' in Nederland hoe te protesteren tegen ontbossing. nos.nl (19 september 2024). Geraadpleegd op 20 september 2024.
8. ↑ https://www.dbsuriname.com/2021/08/26/suriname-een-van-de-drie-carbon-negatieve-landen-in-de-wereld/[1] op 26 augustus 2021.