Theocratie

Een theocratie is een staatsvorm waarin de godheid als onmiddellijke gezagsdrager wordt beschouwd. Het woord komt van de Griekse woorden θεός (theos), "God", en κρατία (kratia), "macht, kracht", en betekent "heerschappij van god". Bij sommige godsdiensten werd de koning als zoon van god beschouwd. Bij godsdiensten met een 'heilig boek', wordt deze als directe boodschap van god gebruikt. Tegenwoordig wordt er ook een bestuursvorm mee aangeduid, waar geestelijken de macht hebben.

Voorbeelden van een theocratie, met een godheid aan het hoofd:

Egypte (ten tijde van de latere farao's);
Japan (tot 1946).

Voorbeelden van een theocratie, met een heilig boek als leidraad:

In Saoedi-Arabië wordt "heerschappij van god" doorgegeven door de directe toepassing van de Sharia, zonder verdere grondwet of goddelijk staatshoofd.
Israëlieten in Palestina, vóór de instelling van het koningschap, met Thora als leidraad
In Genève heeft de burgerlijke overheid, geïnspireerd door Calvijn, een korte tijd een bestuur ingericht, waarbij de Bijbel, inclusief het Oude Testament, als belangrijke norm genomen werd.

In Nederland heeft de Staatkundig Gereformeerde Partij haar politiek lange tijd getypeerd als theocratisch. Zij pleitte niet alleen voor een politiek en wetgeving gebaseerd op Bijbelse principes, maar ook voor een taak van de overheid bij het handhaven van de ware leer van de kerk. Inmiddels geeft de SGP er de voorkeur aan hiervoor niet meer de term theocratie te gebruiken.^[1]

↑ SGP standpunt Theocratie 2006^{[dode link]}

[1] SGP standpunt Theocratie 2006^{[dode link]}

[1]