Tin / Stannum
Tin
Algemeen
Naam
Tin / Stannum
Symbool
Sn
Atoomnummer
50
Groep
Koolstofgroep
Periode
Periode 5
Blok
P-blok
Reeks
Hoofdgroepmetalen
Kleur
Zilvergrijs
Chemische eigenschappen
Atoommassa (u )
118,71
Elektronenconfiguratie
[Kr ]4d10 5s2 5p2
Oxidatietoestanden
+2, +4
Elektronegativiteit (Pauling )
1,88
Atoomstraal (pm )
141
1e ionisatiepotentiaal (kJ ·mol −1 )
708,58
2e ionisatiepotentiaal (kJ ·mol −1 )
1411,81
3e ionisatiepotentiaal (kJ ·mol −1 )
2943,07
Fysische eigenschappen
Dichtheid (kg ·m −3 )
7300
Hardheid (Mohs)
1,5
Smeltpunt (K )
505
Kookpunt (K)
2896
Aggregatietoestand
Vast
Smeltwarmte (kJ·mol−1 )
7,0
Verdampingswarmte (kJ·mol−1 )
295,8
Van der Waalse straal (pm)
217
Kristalstructuur
Tet
Molair volume (m3 ·mol−1 )
16,24·10−6
Geluidssnelheid (m·s −1 )
2500
Specifieke warmte (J·kg−1 ·K−1 )
227
Elektrische weerstand (μΩ ·cm )
11
Warmtegeleiding (W ·m−1 ·K−1 )
66,6
SI -eenheden en standaardtemperatuur en -druk worden gebruikt, tenzij anders aangegeven
Tin wordt vaak gebruikt voor het maken van sierfiguren, zoals soldaten.
Tin is een scheikundig element met symbool Sn , Latijn : stannum , en atoomnummer 50. Het is een zilvergrijs hoofdgroepmetaal .
Het woord tin komt van het Germaanse *tina- en staat ablautend naast teen dat 'twijg' betekent en in het Duits , Zain , ook 'metalen staaf'. Het symbool Sn komt van het neolatijn stannum dat van het postklassieke Latijn stagnum 'legering van zilver en lood' komt.