Turkanameer | ||||
---|---|---|---|---|
Satellietbeeld van het Turkanameer.
| ||||
Situering | ||||
Hoogte | 360 m | |||
Coördinaten | 3° 35′ NB, 36° 7′ OL | |||
Basisgegevens | ||||
Oppervlakte | 6.405 km² | |||
Soort water | woestijnmeer | |||
Maximale lengte | 290 km | |||
Maximale breedte | 32 km | |||
Maximale diepte | 109 m | |||
Volume | 203,6 miljoen m³ | |||
Overig | ||||
Belangrijkste bronnen | Omo, Turkwel en Kerio | |||
Belangrijkste uitlopen | verdamping | |||
|
Nationale Parken van het Turkanameer | ||
---|---|---|
Werelderfgoed natuur | ||
Land | Kenia | |
UNESCO-regio | Afrika | |
Criteria | viii, x | |
Inschrijvingsverloop | ||
UNESCO-volgnr. | 801 | |
Inschrijving | 1997 (21e sessie) | |
Uitbreiding | 2001 | |
Bedreigd | sinds 2018 | |
UNESCO-werelderfgoedlijst |
Het Turkanameer (tər-kăn'ə, tʊr-kä'nə), voorheen bekend als Rudolfmeer, is een meer in de Grote Slenk in Kenia en reikt in het noorden tot in Ethiopië.[1] Het is het grootste permanente woestijnmeer ter wereld, en het grootste alkalinemeer ter wereld. Het water is drinkbaar. Het klimaat is er heet en erg droog.
De stenen in het gebied zijn van vulkanische oorsprong. Aanlandige en aflandige winden kunnen zeer sterk zijn, omdat het meer langzamer opwarmt en afkoelt dan het land. Plotselinge en hevige stormen komen dan ook geregeld voor.
Drie rivieren, de Omo, Turkwel en Kerio, stromen het meer in, maar er stroomt geen rivier het meer uit en het Turkanameer is dus een endoreïsch bekken. Het enige waterverlies geschiedt door verdamping. Derhalve kan het meer in omvang variëren. Tussen 1975 en 1993 daalde de waterspiegel 10 meter.[2]
Vanwege de temperatuur en geografische onbereikbaarheid behoudt het meer zijn wilde karakter. Er komen veel nijlkrokodillen voor. De rotsen rond het meer zijn een thuis voor schorpioenen en zaagschubadders. Hoewel het meer en de omgeving een populaire bestemming voor expedities is, is het gevaarlijk voor toeristen zonder gids of ervaring.
Lake Turkana National Parks staat nu op de UNESCO Werelderfgoedlijst.