Unicode is een internationale standaard (nauw samenhangend met ISO-10646) voor de codering van grafische tekens en symbolen in binaire codes, vergelijkbaar met de ASCII-standaard. De standaard voorziet alle tekens van alle geschreven talen van een naam (in de standaard in hoofdletters geschreven) en een nummer (vaak hexadecimaal geschreven, voorafgegaan door U+). Er is bijvoorbeeld het teken LATIN CAPITAL LETTER A met nummer U+0041 (65), los van de lettertypes waarin het weergegeven kan worden. De grafische weergave per lettertype behoort niet tot de standaard.
De standaard wordt onderhouden door het Unicode Consortium. In tegenstelling tot ASCII (alleen Engels) of Latin-1 (alleen West-Europese talen) heeft Unicode als doel alle gebruikte schriften (zoals het Griekse schrift en Chinese karakters) te ondersteunen. De standaard bevat ruim 100.000 gestandaardiseerde tekens en ongeveer 900.000 voor toekomstig gebruik gereserveerde codes. De Unicode standaard schrijft niets voor over de visuele representatie van een karakter.
Unicode stelt geen beperkingen aan het aantal talen dat in één enkel document gebruikt kan worden. Naast letters en cijfers bevat Unicode ook veel symbolen, zoals: kruisen, wiskundige tekens, muntsymbolen enzovoort. Unicode bevat geen symbolen die niet in een schrift worden gebruikt, zoals verkeersborden. Enkele "tekens" in Unicode zijn zelf geen grafische tekens, maar hebben betekenis voor de wijze waarop de zichtbare tekens geplaatst worden, zoals carriage return, line feed, spatie en de niet-afbrekende spatie (harde spatie ofwel NBSP, wat staat voor het Engelse non-breaking space).
Een neveneffect bij omzetting van gegevens die anders gecodeerd waren, is dat bij sorteren op numerieke volgorde een ander resultaat (space, numeric, uppercase, lowercase (SNUL)) dan bijvoorbeeld bij EBCDIC (space, lowercase, uppercase, numeric (=SLUN)) verkregen wordt, omdat de tekens anders gerangschikt zijn.