Veenmossen | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Taxonomische indeling | |||||||||||
| |||||||||||
Familie | |||||||||||
Sphagnaceae Dumort. (1829) | |||||||||||
Typesoort | |||||||||||
Sphagnum L. (1753) | |||||||||||
Detail van takblad met smalle cellen met chloroplasten en wijde hyaliene cellen met wandverdikkingen en poren. | |||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||
Veenmossen op Wikispecies | |||||||||||
|
De veenmossen (Sphagnaceae Dum., Anal. Fam. Pl. 68. 1829.; Sphagnum L., Sp. Pl. 2: 1106. 1753; Gen. Pl. ed. 5, 487. 1754., Grieks: σϕάγνος sphagnos) zijn een familie van kleine tot robuuste planten, witachtig groen, bleekgroen tot geelbruin, soms paars of roodachtig aangelopen, in matten, kussens of bulten, in natte habitats groeiend of in veengebieden boven het waterniveau, minder vaak onder water. Planten meestal met rechtopstaande stengel, met de jonge takken verspreid langs de stengel (dus in spiralen gerangschikt) met de nog groeiende toppen van stengels in een "hoofdje" (capitulum), de takken gegroepeerd in bundels langs stam, stengel- en takbladeren met afwisselend opgeblazen, S-vormig tot ruitvormige hyaliene cellen en smalle, lineaire cellen met chloroplasten, met de hyaliene cellen van takbladeren meestal met fibrillen en poren.
De veenmossen hebben een grote rol gespeeld in de landschapsvorming in West-Europa, zoals in de hoogvenen in Ierland, oostelijk België en noordelijk Nederland.