Veldkapel

Een veldkapel, ook wel aangeduid als wegkapel, kapelletje of heilig huisje, is een bouwwerk bedoeld om te dienen als bescherming van een beeld dat een heilige voorstelt, als kleine kapel of ander heiligdom in een (eertijds) landelijke omgeving. Doel is om voorbijgangers de mogelijkheid te bieden voor een kort moment van gebed of aandacht. Hoewel een veldkapel soms de vorm heeft van een kerk, is het geen volwaardig kerkgebouw waar erediensten gehouden worden. Een wat grotere (veld)kapel, die wel ruimte biedt om een mis of dienst op te dragen, wordt soms oratorium genoemd.^[bron?] Veldkapellen zijn een zichtbare uiting van een in het betreffende gebied aangehangen of voorkomende religie en ze vertegenwoordigen vooral bij de verspreiding en instandhouding van de Rooms-katholieke geloofsleer en -beleving een grote waarde.