Verenigde Staten op de Olympische Spelen | ||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Land | Verenigde Staten | |||||||||||||||||||||
IOC-landcode | USA | |||||||||||||||||||||
NOC | United States Olympic Committee externe link | |||||||||||||||||||||
Olympische Zomerspelen 2016 in Rio de Janeiro | ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
Verenigde Staten op de Zomerspelen | ||||||||||||||||||||||
1896 · 1900 · 1904 · 1908 · 1912 · 1920 · 1924 · 1928 · 1932 · 1936 · 1948 · 1952 · 1956 · 1960 · 1964 · 1968 · 1972 · 1976 · 1980 · 1984 · 1988 · 1992 · 1996 · 2000 · 2004 · 2008 · 2012 · 2016 · 2020 · 2024 | ||||||||||||||||||||||
Verenigde Staten op de Winterspelen | ||||||||||||||||||||||
1924 · 1928 · 1932 · 1936 · 1948 · 1952 · 1956 · 1960 · 1964 · 1968 · 1972 · 1976 · 1980 · 1984 · 1988 · 1992 · 1994 · 1998 · 2002 · 2006 · 2010 · 2014 · 2018 · 2022 | ||||||||||||||||||||||
|
De Verenigde Staten namen deel aan de Olympische Zomerspelen 2016 in Rio de Janeiro, Brazilië. Het land leverde met 554 sporters de grootste afvaardiging van de Spelen en kwam uit in dertig olympische sportdisciplines; alleen in het handbal waren de Verenigde Staten afwezig. De grootste selectie binnen de olympische ploeg was die van de atletiek, waartoe 128 Amerikanen behoorden. Ook aan zwemmen en roeien namen meer dan veertig Amerikanen deel. Afgezien van de absentie in het handbaltoernooi namen aan het synchroonzwemmen (twee) en de moderne vijfkamp (drie) de minste atleten deel. In totaal namen meer Amerikaanse vrouwen dan mannen deel aan de Spelen van 2016. Ook in Londen was dat het geval.[9]
De Olympische Zomerspelen 2016 waren de op twee na beste Zomerspelen in de olympische geschiedenis van de Verenigde Staten (na St. Louis 1904, waar slechts een handvol landen aan deelnamen, en Los Angeles 1984), en de meest succesvolle Zomerspelen die plaatsvonden buiten de Verenigde Staten. De Verenigde Staten wonnen een totaalaantal van 121 medailles, waarvan 46 goud, 37 zilver en 38 brons. Voor de zesde maal op rij eindigde het land daardoor bovenaan de medaillespiegel.[10] De Amerikaanse vrouwen wonnen 27 gouden medailles, elf meer dan hun mannelijke ploeggenoten, en 61 in totaal, een recordaantal. Daarmee zouden de vrouwen als derde op de medaillespiegel zijn geëindigd, achter de complete ploegen van China en Groot-Brittannië.[11]
Zwemmen was voor de Verenigde Staten de meest succesvolle sport in 2016. Het land won zestien gouden zwemmedailles, één minder dan de rest van de wereld bij elkaar.[12] Voor een groot deel van de medailles in het zwemmen waren Michael Phelps, die na de Spelen stopte als wedstrijdzwemmer, en Katie Ledecky verantwoordelijk: Phelps won zes medailles (vijfmaal goud) en Ledecky vijf (viermaal goud).[13] De enige zilveren medaille van Phelps in 2016, die hij als drievoudig titelverdediger won op de 100 meter vlinderslag, moest hij delen met twee anderen. De Singaporees Joseph Schooling, voor wie Phelps een jeugdheld was, won het eerste goud ooit voor zijn land.[14] Het was voor het eerst in de geschiedenis van de Olympische Spelen dat drie zwemmers gelijktijdig als tweede eindigden en drie zilveren medailles werden uitgereikt.[15] Op de laatste dag van het langebaanzwemmen wonnen de Amerikaanse vrouwen de 4x100 meter wisselslag. Het betekende de duizendste gouden medaille op de Zomerspelen voor de Verenigde Staten, 120 jaar nadat de atleet James Connolly het eerste goud won bij de Spelen van 1896.[16]
Na het zwemmen was atletiek de meest succesvolle sport voor de Amerikanen. Er werden dertien gouden medailles gewonnen, meer dan Jamaica en Kenia (beide zesmaal goud) bij elkaar. Op de 100 meter sprint won Justin Gatlin het zilver, enkele honderdsten achter de afzwaaiende Jamaicaan Usain Bolt.[17] Tori Bowie was dominant op de sprintnummers bij de vrouwen: op de 100 meter won ze zilver en op de 200 meter brons, waarbij ze tweemaal verloor van de Jamaicaanse Thompson.[18] Op de 100 meter horden voor vrouwen behaalden de Verenigde Staten een clean sweep, met Brianna Rollins als winnares van het goud. Niet eerder zorgden Amerikaanse vrouwen voor een sweep, en niet eerder zorgde een land voor een sweep op dit specifieke onderdeel.[19]
Simone Biles droeg de Amerikaanse ploeg in het olympisch turntoernooi met vijf medailles, waarvan vier goud. Individueel won ze zowel de meerkamp als de toestelnummers sprong en vloer. Het enige onderdeel waarop ze goud misliep was de balk; hoewel ze in de kwalificaties met enige afstand als eerste was geëindigd, verloor ze in de finale haar evenwicht en eindigde ze als derde, achter kampioene Sanne Wevers.[20][21] Het Amerikaans olympisch comité benoemde Biles na afloop van de Spelen tot vlaggendrager van de sluitingsceremonie. Niet eerder kreeg een turner die eer.[22]
Naast het zwemmen, atletiek en het turnen wonnen de Verenigde Staten in negentien andere sporten. Op 13 augustus wonnen Amerikaanse vrouwen voor de derde maal op rij het koningsnummer van het olympisch roeitoernooi, de acht met stuurvrouw. Wereldtitels inbegrepen was het het elfde opeenvolgende goud voor de vrouwenacht.[23] Enkele dagen later, op 19 augustus, won Connor Fields het BMX-toernooi. Niet eerder won een Amerikaan in deze discipline.[24] Op dezelfde dag versloegen de waterpolovrouwen Italië in de olympische finale. Ook in het basketbal waren de Verenigde Staten succesvol: het land won zowel het vrouwen- als het mannentoernooi.
Hardloopster Abbey D'Agostino ontving na afloop van de Spelen een Fair Play-award van het Internationaal Olympisch Comité (IOC). D'Agostino was bij de series van de 5000 meter gevallen, net als de Nieuw-Zeelandse Nikki Hamblin. Na de val hielpen de vrouwen elkaar naar de finish.[25]
De medaillewinnaars van de Verenigde Staten werden in september 2016 door president Barack Obama ontvangen in het Witte Huis.[26]