De verkeersscheidingsstelsels op de Noordzee zijn internationaal vastgestelde scheepvaartroutes met gescheiden verkeersbanen (clearways) voor het scheepvaartverkeer op de Noordzee. Deze stelsels zijn bedoeld om een zo homogeen mogelijke verkeersstroom te realiseren door het scheepvaartverkeer in tegengestelde richting ieder een eigen vaarweg te geven. De verkeersscheidingsstelsels zijn gelegen in het drukke, zuidelijke deel van de Noordzee en veel schepen die vanaf de Atlantische Oceaan komen, gebruiken deze routes. De routes lopen van Het Kanaal tot en met de Duitse Bocht en worden gebruikt door schepen die de havens aan de Noordzee, zoals Zeebrugge, Antwerpen, Rotterdam en Hamburg of aan de Oostzee willen bereiken.
Oorspronkelijk was het instellen van verkeersscheidingsstelsels op de Noordzee gericht op de voorkoming van aanvaringen. Later is dit verder uitgegroeid waarbij het ook als ordeningsinstrument is gaan dienen voor de ruimtelijke ordening op zee, met als doel snelle en veilige vaarwegen voor de scheepvaart en bescherming van het mariene milieu. Door de jaren heen zijn de precieze locaties van de verkeersscheidingsstelsels op de Noordzee diverse keren aangepast en verschoven in verband met voornamelijk de offshore mijnbouw.[1]
- ↑ Citefout: Onjuist label
<ref>; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naamparlis-KST67079