Vermiculiet | ||||
---|---|---|---|---|
Mineraal | ||||
Chemische formule | (Mg,Fe2+,Al)3(Al,Si)4O10(OH)2·4(H2O)2 | |||
Kleur | kleurloos, groen, grijswit of geelbruin | |||
Streepkleur | groenwit | |||
Hardheid | 1,5 - 2 | |||
Gemiddelde dichtheid | 640 tot 1120 kg/m3 | |||
Glans | dof | |||
Opaciteit | doorschijnend | |||
Splijting | [001] perfect | |||
Kristaloptiek | ||||
Kristalstelsel | monoklien | |||
Lijst van mineralen | ||||
|
Het mineraal vermiculiet is een magnesium-ijzer-aluminium-fyllosilicaat, een verbinding van fyllosilicaationen met magnesium, ijzer, aluminium en twee hydroxylgroepen met molecuulformule
De naam is van het Latijnse vermiculus afgeleid, dat larve of made betekent.[1] Als het materiaal boven 870 oC wordt verhit, verandert de structuur in lange dunne wormpjes.[2] De oorzaak hiervan is dat het mineraal water bevat, dat door de verhitting verdampt, waardoor het kristalrooster uiteenvalt met die wormen als resultaat.[3]
Vermiculiet is een fyllosilicaat, binnen de kleimineralen een smectiet, het is gehydrateerd en het lijkt door de gelaagde structuur op mica. Vermiculiet heeft geen duidelijke kleur of is groen of grijswit en het heeft een groenwitte streepkleur. Het heeft een monoklien kristalstelsel en het heeft een perfecte splijting volgens kristalvlak [001]. De massadichtheid is 640 tot 1120 kg/m3 voor ruwe vermiculiet, 64 tot 160 kg/m3 voor sterk verhitte vermiculiet, de hardheid is 1,5 tot 2 en het is niet radioactief.