Back Llei de serveis digitals Catalan Gesetz über digitale Dienste German Digital Services Act English Ley de Servicios Digitales Spanish Digiteenuste määrus Estonian قانون خدمات دیجیتال Persian Digipalvelusäädös Finnish Règlement sur les services numériques French Acht um Sheirbhísí Digiteacha an Aontais Eorpaigh Irish חוק השירותים הדיגיטליים HE
| Verordening digitale diensten | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Citeertitel | Verordening digitale diensten | |||
| Titel | Verordening 2022/2065 van het Europees Parlement en de Raad betreffende een eengemaakte markt voor digitale diensten (wet inzake digitale diensten) en tot wijziging van Richtlijn 2000/31/EG | |||
| Afkorting | DSA | |||
| Amendeert | Richtlijn inzake elektronische handel | |||
| Lees online | ||||
| Verordening digitale diensten | ||||
| ||||
De Verordening digitale diensten of Wet inzake digitale diensten, of Digitaledienstenverordening (Engels: Digital Services Act, DSA) is een Europese verordening, uitgewerkt door de Europese Commissie. Doel is de online verspreiding van illegale inhoud te voorkomen en in te perken en de grondrechten van gebruikers te beschermen. De wet volgt het principe dat handelingen die offline onrechtmatig of strafbaar zijn, online volgens dezelfde regels en normen worden behandeld. De Verordening houdt de juridische bedrijvers van de platformen als eerste verantwoordelijk voor de gepubliceerde inhoud, ze geldt voor alle aanbieders van digitale diensten in de EU, onafhankelijk van hun vestigingsplaats.[1]
De verordening werd samen met de Digital Markets Act (DMA) door de Europese Commissie op 15 december 2020 ingediend bij het Europees Parlement en de Raad.[2][3] Het streven was het juridisch kader van de Europese Unie inzake elektronische handel te actualiseren, met name door de in 2000 aangenomen Richtlijn inzake elektronische handel te moderniseren.[4]
Na goedkeuring en ondertekening door het Parlement is de verordening op 19 oktober 2022 gepubliceerd in het Publicatieblad van de Europese Unie. De verordening krijgt stapsgewijs handhavende kracht, van 16 november 2022 tot 17 februari 2024. Dienstverleners op wie de Verordening van toepassing is hebben tot 1 januari 2024 de tijd om aan de bepalingen ervan te voldoen. Onlineplatforms en zoekmachines die door de Europese Commissie zijn aangewezen als zogenaamd zeer groot online platform (very large online platform of VLOP), moeten binnen vier maanden na aanwijzing aan hun verplichtingen voldoen.[1]
De nieuwe regelgeving is opgesteld om een Europees antwoord te bieden op de groeiende problemen van illegale inhoud en desinformatie online. Het zal gevolgen hebben voor zowel de sociale media[5][6] als voor wetenschappelijk onderzoek.[7]
- ↑ a b (en) EU Digital Services Act set to bring in new rules for tech giants. bbc.com (15 december 2020). Gearchiveerd op 30 oktober 2021.
- ↑ (en) The Digital Services Act package | Shaping Europe’s digital future. digital-strategy.ec.europa.eu. Geraadpleegd op 26 december 2022.
- ↑ (en) FT. Financial Times. Geraadpleegd op 26 december 2022.
- ↑ (en) The Digital Services Act: ensuring a safe and accountable online environment. commission.europa.eu. Geraadpleegd op 26 december 2022.
- ↑ Floris Hulshoff Pol, Google wil meer uitleg van de EC over Digital Services Act. techzine (7 september 2020). Geraadpleegd op 20 oktober 2020.
- ↑ Veronique Vennekens, Wat je moet weten over de toekomstige Digital Services Act. Vlaams-Europees verbindingsagentschap (VLEVA) (19 mei 2020). Gearchiveerd op 21 oktober 2020. Geraadpleegd op 20 oktober 2020.
- ↑ Joep Roet, Science Europe waarschuwt voor ongewenste gevolgen Digital Services Act. Neth-ER (Netherlands house for Education and Research) (11 september 2020). Gearchiveerd op 22 oktober 2020. Geraadpleegd op 20 oktober 2020.