Vorstendom Anhalt-Bernburg (1606-1806)

Fürstentum Anhalt-Bernburg Land in het Heilige Roomse Rijk
←  ←  ←  1606 – 1806  →
Kaart
1793
Algemene gegevens
Hoofdstad	Bernburg
Talen	Duitse dialecten
Religie	Gereformeerd
Politieke gegevens
Dynastie	Anhalt-Bernburg (Ascaniërs)

Het vorstendom Anhalt-Bernburg (Duits: Fürstentum Anhalt-Bernburg) was een land in het Heilige Roomse Rijk. Het werd geregeerd werd door de jongere linie Anhalt-Bernburg, een zijtak van de dynastie der Ascaniërs. Anhalt-Bernburg ontstond in 1606, na de verdeling van het vorstendom Anhalt tussen de zoons van Joachim Ernst. In 1806 werd het vorstendom door keizer Frans II tot hertogdom verheven, enkele maanden voordat de keizer aftrad en het Heilige Roomse Rijk ophield te bestaan.

Anhalt-Bernburg bestond bij zijn oprichting uit een aantal van elkaar gescheiden gebieden in het westen van Anhalt. Het grootste deel, het Oberer Landesteil, lag in het oosten van het Harzgebergte met Ballenstedt als grootste plaats. De hoofdstad Bernburg lag in het Unterer Landesteil aan de rivier de Saale. Alle Anhaltse vorstendommen waren als een geheel ingedeeld bij de Opper-Saksische Kreits. Vanaf 1611 moest de vorsten een deel van hun gebieden afstaan aan familieleden: Anhalt-Plötzkau (1611-1665), Anhalt-Harzgerode (1635-1702) en Anhalt-Hoym (1709-1812). Deze semi-zelfstandige vorstendommen bleven wel deel uitmaken van Anhalt-Bernburg.

De eerste vorst van Anhalt-Bernburg Christiaan I was als kanselier van de Palts mede verantwoordelijk voor het uitbreken van de Dertigjarige Oorlog (1618-1648). Aan het einde van de oorlog was het vorstendom grotendeels verwoest. De afsplitsing van Hoym aan een zijlinie in 1709 leidden gedurende de 18e eeuw tot conflicten binnen het vorstenhuis.