Walter Hallstein | ||||
---|---|---|---|---|
Geboren | 17 november 1901 Mainz | |||
Overleden | 29 maart 1982 Stuttgart | |||
Politieke partij | CDU | |||
Beroep | Politicus | |||
1e voorzitter van de Europese Commissie | ||||
Aangetreden | 7 januari 1958 | |||
Einde termijn | 20 juni 1967 | |||
Voorganger | Ambt gecreëerd | |||
Opvolger | Jean Rey | |||
2e Europees Commissaris namens Duitsland | ||||
Aangetreden | 7 januari 1958 | |||
Einde termijn | 20 juni 1967 | |||
Opvolger | Wilhelm Haferkamp | |||
Staatssecretaris van Buitenlandse Zaken | ||||
Aangetreden | 28 augustus 1950 | |||
Einde termijn | 6 januari 1958 | |||
President | Theodor Heuss | |||
Premier | Konrad Adenauer (als bondskanselier) | |||
|
Walter Hallstein (Mainz, 17 november 1901 - Stuttgart, 29 maart 1982) was een Duitse academicus, diplomaat en politicus. Hallstein was voorzitter van de eerste Commissie van de Europese Economische Gemeenschap en wordt gezien als een van de belangrijkste personen in het proces van Europese integratie.
Hallstein begon zijn academische carrière vlak voor de Tweede Wereldoorlog. Op negenentwintigjarige leeftijd werd hij professor in de Rechten. Hallstein was op dat moment de jongste Duitser die deze titel ooit had gekregen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog diende hij als legerofficier voor Nazi-Duitsland in Frankrijk. In 1944 werd Hallstein gevangengenomen door Amerikaanse troepen en verbleef hij de rest van de oorlog in kampen in de Verenigde Staten. Na de oorlog keerde hij terug naar Duitsland en vervolgde hij zijn academische carrière tot en met 1950. In dat jaar werd hem een diplomatieke functie toegewezen. Hallstein ging voor het Duitse ministerie van Buitenlandse Zaken werken. Tijdens zijn werk bij het ministerie werd hij voornamelijk bekend vanwege de naar hem vernoemde Hallsteindoctrine, een beleid dat voor isolatie van de DDR moest zorgen.
Als een groot voorstander van een federaal Europa speelde Hallstein een belangrijke rol in het proces van Europese integratie. Daarnaast maakte hij zich hard voor de rehabilitatie van West-Duitsland in Europa. Zijn Europese ambities leidden vaak tot conflicten met de minister van Economische Zaken, Ludwig Erhard. Hallstein was een van de architecten van de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal en werd in 1958 de eerste voorzitter van de Commissie van de EEG. Hij was van 1958 tot en met 1967 voorzitter van de Europese Commissie. Hallstein vertrok als voorzitter van de Commissie na een conflict met de Franse president Charles de Gaulle. Hij keerde vervolgens terug naar het Duitse parlement.