Wedloop om Afrika

De onderlinge verdeling van het continent Afrika door Europese mogendheden in 1880 en 1913
Cecil Rhodes met het Britse Kaap-Caïro-spoorwegproject (The Rhodes Colossus van Edward Linley Sambourne).
Brazza bracht het Kongobekken voor Frankrijk in kaart en sloot overeenkomsten met plaatselijke leiders waardoor een groot grondgebied onder heerschappij van Frankrijk kwam, Frans-Kongo

De Wedloop om Afrika (Duits: Wettlauf um Afrika; Engels: Scramble for Africa; Frans: Ruée vers l'Afrique) of Opdeling van Afrika (Duits: Aufteilung Afrikas; Engels: Partition of Africa; Frans: Partage de l'Afrique) was een fase in de kolonisatie van Afrika tussen circa 1880 en het begin van de Eerste Wereldoorlog door de grote Europese koloniale mogendheden. In deze periode brachten industriële grootmachten grote delen van het grondgebied op het continent Afrika onder hun directe heerschappij. Tot dan toe vestigden Europese heersers en handelslieden veelal handelsposten aan de kusten van het continent en sloten (koop)verdragen met lokale machthebbers.[1]

Op de Koloniale Conferentie van Berlijn, een reeks bijeenkomsten in de jaren 1884 en 1885, maakten 15 grootmachten, waaronder het Verenigd Koninkrijk, België, het Keizerrijk Rusland, het Ottomaanse Rijk en de Verenigde Staten onderling afspraken over de manier waarop men de heerschappij kon vestigen over het immens grote en grondstofrijke grondgebied.

  1. (en) Matthew Craven, Between law and history: the Berlin Conference of 1884-1885 and the logic of free trade. London Review of International Law. Oxford University Press (10 maart 2015). Geraadpleegd op 20 november 2023.

Developed by StudentB