Wervel (anatomie)

Anatomie van een wervel
1. ruggenmerg
2. spinale zenuw
3. superiore zygapofyse
4. dorsale apofyse
5. posteriore tuberkel van transversale zygapofyse
6. gat door de transversale zygapofyse
7. anteriore tuberkel van transversale zygapofyse
8. ventrale kant wervel
9. tussenwervelschijf
10. geleiachtige kern
Wervels bij de mens

Een wervel,[1] Latijn: vertebra,[2] Oudgrieks: σφόνδυλος/σπόνδυλος sphóndulos/spóndulos,[3] is een bot van de wervelkolom.

De menselijke wervelkolom is opgebouwd uit 26 beenderen: van boven naar beneden 24 wervels, het heiligbeen en het staartbeen. De wervels bestaan uit 7 halswervels, 12 borstwervels en 5 lendenwervels.[4] Dit geldt voor 99,9% van de mensen. In uitzonderlijke gevallen komt ook weleens een (incomplete) achtste halswervel of zesde lendenwervel voor. Bijna alle wervels hebben dezelfde grondvorm, maar kunnen in vorm en grootte verschillen.[5] Twee afzonderlijke wervellichamen in de wervelkolom worden door een tussenwervelschijf gescheiden gehouden.

Het ruggenmerg loopt door de wervelkolom, door de wervelgaten die er in iedere wervel in de wervelkolom zitten.

  1. JJE van Everdingen, AMM van den Eerenbeemt. Pinkhof Geneeskundig woordenboek, 2012. 12e druk
  2. (en) CT Lewis en C Short. A Latin dictionary founded on Andrews' edition of Freund's Latin dictionary, 1879.
  3. (en) HG Liddell en R Scott. A Greek-English Lexicon, revised and augmented throughout by Sir Henry Stuart Jones. with the assistance of Roderick McKenzie, 1940.
  4. FH Martini en EF Bartholomew. Anatomie en Fysiologie: een inleiding, 2010. 4e druk
  5. (en) Federative Committee on Anatomical Terminology. Terminologia Anatomica, 1998.

Developed by StudentB