West Side Elevated Highway

De West Side Elevated Highway, ook wel Miller Highway, was een autosnelweg in de Amerikaanse stad New York van 1930 tot 1989. De snelweg was een gedeeltelijke ringweg en verbond alle westelijke districten van Manhattan met Lower Manhattan enerzijds, en Midtown en Upper Manhattan anderzijds.

De West Side Elevated Highway was een viaduct van 6,1 meter hoog en was onderdeel van de New York State Route 9A langs de Hudson. De snelweg had erg smalle rijstroken en was berijdbaar van 1930 tot 1973. Het was een van de eerste snelwegtracés ter wereld dat bestond uit een langgerekt viaduct. De verhoogde snelweg werd aangelegd van 1929 tot 1951, maar afgebroken na partiële instorting door een zwaar verkeersongeluk met een vrachtwagen ter hoogte van 14th Street in het Meatpacking District op 15 december 1973. Hoewel de snelweg niet de capaciteit had voor ondersteuning van geladen vrachtwagens, kon het ongeluk toch plaatsvinden.^[1]

Bovendien was groot onderhoud aan de West Side Elevated Highway uitgebleven. Het gebruik van corrosief strooizout in de winter stimuleerde het verval. Na het ongeluk was de West Side Elevated Highway gesloten voor verkeer en in bouwvallige staat, en werd van 1977 tot 1989 ontmanteld - behalve een gedeelte nabij 72nd Street.^[2] Na de afbraak van het viaduct werd de West Side Highway aangelegd, een boulevard voorzien van twee keer drie of vier rijstroken die net als de Miller Highway – naar Julius Miller – in fases werd voltooid tussen 1996 en het voorjaar van 2001. De huidige route volgt nog steeds route 9A en heeft een totale lengte van 36 km.

1. ↑ (en) Truck and Car Fall as West Side Highway Collapses The New York Times, (archief) 1973
2. ↑ (en) List of state routes in the New York County PDF, Geraadpleegd 23 juni 2019