Wildplakken is het plakken van aanplakbiljetten en stickers op niet daarvoor bestemde plaatsen. Dat het wildplakken veelal zonder vergunning gebeurt, is duidelijk. Wildplakken is dus verboden, terwijl voor het plakken op plekken waar het wel mag vaak geen vergunning nodig is.
Bij wildplakken is het vaak niet na te gaan wie er geplakt heeft. De "opdrachtgever" die met naam en toenaam op het biljet staat, zal steeds zeggen dat hij geen opdracht heeft gegeven op de betreffende plek te plakken. Meestal heeft alleen een heterdaad rechtskracht. Zelfs wanneer men dus iemand tegenkwam die lijm en biljetten bij zich had en dus duidelijk van plan was te gaan plakken, kon men niets doen tot op het moment dat deze persoon daadwerkelijk tot plakken overging. In sommige plaatsen, zoals de gemeente Maastricht, is er een APV van kracht waarmee ook de persoon of organisatie die op het affiche geadverteerd wordt aansprakelijk is. Ook hebben gemeenten weleens "het zich na zonsondergang met lijm en aanplakbiljetten op straat begeven" in hun APV als overtreding strafbaar gesteld.