Zwaard (wapen)

Moderne gevechtszwaarden
Pseudo-middeleeuws zwaardgevecht; middeleeuwse ridders vochten te paard, droegen een schild (targe) om de hals en hielden het zwaard met beide handen vast.
IJzeren zwaard (50-10 v.Chr.), gevonden in Vlijtingen - Gallo-Romeins Museum (Tongeren)

Het zwaard is een gevechtswapen. Qua vorm is het vergelijkbaar met een mes of sabel, maar het heeft een (aanzienlijk) groter blad (kling) en aanwezig contragewicht (pommel), dat niet aanwezig is bij messen.

In de loop van de geschiedenis heeft het zwaard vele vormen gekend, gaande van het "Keltisch zwaard", de gladius, de spatha, het Vikingzwaard, het eenhandig ridderzwaard, de falchion, het tweehandig langzwaard en vele andere vormen.

Vanaf de hoge middeleeuwen tot de renaissance kwamen lange messen (das langes messer) in zwang die qua formaat even lang waren als een zwaard maar het productiemechanisme hadden van een mes. [1] Later in de 17-18de eeuw won de sabel sterk aan populariteit.

  1. Verwarrend voor moderne lezers is dat in de Middelnederlandse literatuur 'mes' als synoniem van 'zwaard' gebruikt werd.

Developed by StudentB