Eit dobbeltalbum er eit audioalbum som er fordelt på to plater, typisk ei grammofonplate eller ein CD.
Eit dobbeltalbum er vanlegvis, men ikkje alltid, gjeve ut slik fordi innspelinga er lengre enn kapasiteten på ei enkelt plate. Plateartistane tenkjer ofte på doble album som eit enkelt musikkverk, men det finst unntak som John Lennon sitt Some Time in New York City og Pink Floyd sitt Ummagumma (begge døme på ei studioinnspeling og eit konsertalbum gjevne ut i lag), og OutKast sitt Speakerboxxx/The Love Below (i røynda to soloalbum, eit for kvar av dei to medlemmane i duoen).
Etter at CDane kom, er album stundom gjevne ut med ei bonusplate med ekstra materiale som eit supplement til hovudalbumet. Desse kan innehalde konsertopptak, alternative studioopptak, songar det ikkje var plass til på hovudalbumet, eller eldre materiale som ikkje tidlegare er gjeve ut. Stundom kan ein CD bli gjeven ut i lag med ein DVD med til dømes musikkvideoar av songane på albumet eller DVD-Audio-versjonar av dei same innspelingane. Desse kan reknast som ei ny form for dobbeltalbum. Somme slike plater vert òg gjevne ut som tosidige plater kalla DualDisc.
Det same prinsippet gjeld for trippelalbum, som består av tre einingar. Utgjevingar med meir enn tre plater vert som regel kalla ein plateboks.