Donovan | |||
| |||
Fødd | 10. mai 1946 Maryhill i Glasgow i Skottland (78 år) | ||
---|---|---|---|
Fødestad | Glasgow | ||
Fødenamn | Donovan Phillips Leitch | ||
Alias | Donovan | ||
Opphav | Storbritannia | ||
Aktiv | 1965 til i dag | ||
Sjanger | Folkrock, psykedelisk folk | ||
Instrument | Song, munnspel, gitar, piano, banjo | ||
Plateselskap | Pye Records Epic Records (US) | ||
Verka som | Musikar, låtskrivar, produsent | ||
Gift med | Linda Lawrence | ||
Born | Donovan Leitch, Ione Skye, Julian Jones, Astrella Celeste, Oriole Leitch | ||
Prisar | Rock and Roll Hall of Fame |
Donovan Philips Leitch (fødd 10. mai 1946) er ein skotsk songar og låtskrivar. Han dukka opp i det britiske visemiljøet og utvikla ein særeigen stil der han blanda viser, jazz, pop, psykedelia og verdsmusikk. Han lever i dag med familien sin i County Cork i Irland.
Donovan vart kjend i Storbritannia tidleg i 1965 med ei rekkje framsyningar på TV-showet Ready Steady Go! og populariteten hans spreidde seg til USA og andre land. Etter han signerte ein kontrakt med det britiske plateselskapet Pye Records i 1965, spelte han inn fleire singlar og to album innan visesjangeren. Etter han frigjorde seg frå den opphavlege management-kontrakten, innleidde han eit langt og suksessrikt samarbeid med den leiande sjølvstendige plateprodusenten Mickie Most, og fekk ei rekkje hittar i Storbritannia, USA, Australia og andre land. Av dei mest kjende innspelingane hans i 1960-åra finn ein «Catch the Wind» og «Colours» i 1965, medan «Sunshine Superman» toppa US Billboard Hot 100-lista året etter og nådde andreplassen i Storbritannia. Donovan var den første artisten som vart signert på CBS/Epic Records av den då ny administrative visepresidenten Clive Davis, som seinare vart leiar for heile CBS Record.
Donovan var ein av dei fremste britiske plateartistane på 60-talet. Han produserte fleire hitplater og singlar mellom 1965 og 1970.[1] Han vart ven med leiande popmusikarar som Joan Baez, Brian Jones, Bruce Springsteen og The Beatles. Han påverka både John Lennon og Paul McCartney då han lærte dei fingerplukkestilen sin på gitar i 1968.[2] Donovan var mindre heldig etter han forlét Mickie Most i 1969 og han forlét òg heile musikkindustrien ein periode.
Han heldt fram å halde konsertar og spele inn plater sporadisk i 1970- og 1980-åra, men fall gradvis i unåde. Den milde musikkstilen hans og hippie-imaget vart forakta av kritikarar, særleg etter at punkrock kom. Donovan trekte seg attende frå musikkindustrien fleire gonger i løpet av karrieren, men gjekk renessanse i 1990-åra då rave-miljøet tredde fram i Storbritannia. I 1996 spelte han inn albumet Sutras med produsent og langvarig tilhengjar Rick Rubin og i 2004 gav han ut det nye albumet Beat Cafe. Den 28. september 2010 vart Donovan nominert for å innlemmast i Rock and Roll Hall of Fame 2011.[3]
<ref>
-merke; ingen tekst vart gjeven for referansen med namnet pc48