Islandsk

Islandsk íslenska
Klassifisering	Indoeuropeisk  Germansk   Nordisk    Vestnordisk     Islandsk
Talarar	Islendingar
Bruk
Tala i	Island
Område	Island
Islandsktalande i alt	348 450
Rangering	Ikkje topp-100
Skriftsystem	det latinske alfabetet
Offisiell status
Offisielt språk i	Island (i røynda men ikkje lovfesta)
Normert av	Íslensk málstöð (Det islandske språkinstituttet)
Språkkodar
ISO 639-1	is
ISO 639-2	isl ice
ISO 639-3	isl
Wikipedia på islandsk

Islandsk (islandsk íslenska) høyrer til den vestnordiske greina av dei germanske språka.

Skrive islandsk språk har endra seg særs lite frå det norrøne skriftspråket på 1300-talet, og islendingar kan utan større problem lesa dei gamle sogene, som verka åt Snorre Sturlason. Derimot har islandsk uttale endra seg så mykje at ein islending frå 1200-talet og ein frå 1900-talet truleg ville ha hatt store problem med å forstå einannan. Den rike og innfløkte grammatikken er jamt over uendra frå norrøn tid, i alle fall når vi ser bort bort frå vokalane i språket.

Islandsk har til liks med norrønt mellom anna fire kasus for substantiv, konjunktiv modus for verb, bøying av verb etter personar, bøying av talord etter kasus og tal opptil og med fire og så bortetter. Island fører dessutan ein aggressiv og særs konservativ språkpolitikk. Islandsk er såleis eitt av dei mest konservative språka i heile Europa.

Islandsk har ingen store dialektskilnader, men einskilde variasjonar i uttale finst. Éin skilnad er at nokre dialektar uttalar /hv/ som /hv/, medan dei fleste uttalar konsonantsambandet som /kʰv/.

Utanfor Island er språket berre nytta sporadisk bortsett frå eit område i Manitoba i Canada. Dit utvandra ei større gruppe islendingar på slutten av 1800-talet. På Island blir desse referert til som vesturíslendingar (vestislendingar).

Islendingar og færøyingar kan til ein viss grad forstå einannan, med litt trening.