Back ماكسيمليان الثاني إيمانويل، ناخب بافاريا Arabic ماكسيمليان التانى ايمانويل ARZ II Maksimillian Emanuel (Bavariya kürfürstü) Azerbaijani ایکینجی ماکسیمیلیان (باواریا) AZB Maximilian II. Emanuel (Bayern) BAR Максимилиан II Емануел (Бавария) Bulgarian Masimilian II Emanuel Bavaria Breton Maximilià II Manuel de Baviera Catalan Maxmilián II. Emanuel Czech Maximilian 2. Emanuel af Bayern Danish
| Maximilian II Emanuel | |||
 Maximilian II Emanuel (portrett av Joseph Vivien) | |||
| Kurfyrste of Bayern | |||
| Regjeringstid | 1679–1726 | ||
|---|---|---|---|
| Fødd | 11. juli 1662 | ||
| Fødestad | München | ||
| Død | 26. februar 1726 (63 år) | ||
| Dødsstad | München | ||
| Gravstad | Theatinerkirche | ||
| Føregangar | Ferdinand Maria | ||
| Etterfølgjar | Karl Albert | ||
| Gift med | Maria Antonia av Austerrike Theresa Kunegunda Sobieska | ||
| Dynasti | Huset Wittelsbach | ||
| Far | Ferdinand Maria av Bayern | ||
| Mor | Henriette Adelaide av Savoie | ||
| Born | Josef Ferdinand av Asturias Karl VII av Det tysk-romerske riket Clemens August Josef Clemens Kajetan Johann Theodor | ||
Maximilian II (11. juli 1662–26. februar 1726) òg kjend som Max Emanuel eller Maximilian Emanuel,[1] var ein Wittelsbach-herskar av Bayern og ein kurfyrste (Kurfürst) i Det tysk-romerske riket. Han var òg den siste guvernøren i Dei spanske Nederlanda og hertug av Luxembourg. Han var ein dugande soldat og ambisjonane hans førte han i konfliktar som avgrensa dei ultimate dynastiske måla hans.
Han var fødd i München med Ferdinand Maria av Bayern og Henriette Adelaide av Savoie (d. 1676) som foreldre. Besteforeldra på morsida var Victor Amadeus I av Savoie og Christine Marie av Frankrike. Christine Marie var den andre dottera til Henrik IV av Frankrike og den andre kona hans Marie de' Medici.
Maximilian Emanuel etterfølgde faren sin i 1679. Han deltok i 1683 i tyrkarane utanfor Wien, utmerkte seg dei følgjande åra ved Gran, Buda, Mohács og Beograd, og vart i 1690 den keisarlege general ved Rhinen og kjempa kvar etterfølgjande sommar heilt til freden i Rijswijk (1697) ved Rhinen, i Italia eller i Dei spanske Nederlanda, der han var guvernør sidan 1691. I 1698 vart sonen hans med Maria Antonia av Austerrike, kurfyrsten Joseph Ferdinand, gjennom testamente innsett som arvtakar av heile det spanske monarkiet, men den unge prinsen døydde den 6 februar 1699, og enda dermed dei strålande utsiktene for familien. I mellomtida hadde Maximilian Emanuel i 1694 gifta seg med dotter til polske kongen Johan III Sobieski, Theresa Kunigunda.
Då den spanske arvefølgjekrigen braut ut (1701), stod han ved sida av broren sin, kurfyrste Joseph Clement av Köln i Frankrike, i staden for keisaren si side, lokka av lovnader om kongeleg vørdnad, og om mogleg kanskje overta keisarkrona etter Leopold I døydde. I løpet av krigen kommanderte han med store heider, men vart så i 1704 som følgje av den fransk-bayerske nederlaget på ved Höchstadt forvist frå landet sitt, og sidan 1706 saman med broren sin erklært lovlaus av den nye keisaren, Josef I. Først ved freden i Baden (1714) vart dette oppheva, og Maximilian Emanuel returnerte til Bayern i 1715. Han vart etterfølgd av den eldste sonen sin frå det andre ekteskapet sitt, Karl Albert.
- ↑ Spencer, Charles. Blenheim: Battle for Europe. Phoenix (2005). ISBN 0-304-36704-4