Slaget ved Friedlingen

Slaget ved Friedlingen
Del av den spanske arvefølgjekrigen

Kart over slaget ved Friedlingen; fransk = gul; keisararmeen = raud; nord er til høgre
Dato 14. oktober 1702
Stad nær Freiburg, dagens Tyskland
47°35′N 7°36′E / 47.583°N 7.600°E / 47.583; 7.600
Resultat Fransk siger
Partar
 Frankrike[1]  Det tysk-romerske riket
Kommandantar
Claude Louis Hector de Villars Ludvig Vilhelm av Baden-Baden
Styrkar
17 000 men,[2] 33 kanonar 14 000 men[2]
Tap
1703 drepne, 2601 skadde 3000 drepne, 742 skadde
Den spanske arvefølgjekrigen
Flamske og rhinske felttog
Friedlingen – Kehl – Ekeren – Höchstädt – Speyerbach – Schellenberg – Blenheim – Elixheim – Ramillies – Stollhofen – Oudenarde – Beachy Head – Lizard Point – Wijnendale – Lille – Malplaquet – Bouchain – Denain

Italienske felttog
Carpi – Chiari – Cremona – Luzzara – Cassano – Nice – Calcinato – Torino – Castiglione – Toulon – Gaeta – Cesana – Campo Maior – Siracusa
Spanske og portugisiske felttog

Cádiz – Vigobukta – Cap de la Roque – Gibraltar – Ceuta – Málaga – Cabritaneset – Montjuïc – 1. Barcelona – Badajoz – 2. Barcelona – Santa Cruz de Tenerife – Almansa – Xàtiva – Ciudad Rodrigo – Tortosa – Menorca – La Gudina – Almenar – Saragossa – Brihuega – Villaviciosa – 3. Barcelona

Slaget ved Friedlingen vart utkjempa i 1702 mellom Frankrike og Det tysk-romerske riket. Keisarstyrkane var leia av markgreve Ludvig Vilhelm av Baden-Baden, medan franskmennene var leia av Claude Louis Hector de Villars. Franskmennene gjekk av med sigeren.

  1. George Ripley, Charles Anderson Dana, The American Cyclopaedia, New York, 1874, s. 250, "...the standard of France was white, sprinkled with golden fleur de lis...". *[1] Arkivert 2008-01-16 ved Wayback Machine. The original Banner of France was strewn with fleurs-de-lis. *[2]:on the reverse of this plate it says: "Le pavillon royal était véritablement le drapeau national au dix-huitième siècle...Vue du château d'arrière d'un vaisseau de guerre de haut rang portant le pavillon royal (blanc, avec les armes de France)."[3] from the 1911 Encyclopedia Britannica: "The oriflamme and the Chape de St Martin were succeeded at the end of the 16th century, when Henry III., the last of the Huset Valois, came to the throne, by the white standard powdered with fleurs-de-lis. This in turn gave place to the famous tricolour."
  2. 2,0 2,1 Lynn (1999), s. 276.

Developed by StudentB