Aerofony

Niektóre aerofony z grupy dętych właściwych

Aerofony (gr. aeros = powietrze, gr. phonē = głos[1][2]) – w klasyfikacji naukowej grupa instrumentów muzycznych, w których podstawowym źródłem dźwięku (wibratorem) jest drgające powietrze[2][3]. Grupa aerofonów obejmuje instrumenty dęte (dźwięk powstaje w nich w wyniku zadęcia), w których powietrze ograniczone jest kanałem formującym tzw. słup powietrza (np. w trąbce, klarnecie, oboju i flecie), oraz instrumenty, w których powietrze drga w przestrzeni nieograniczonej (np. bat[4], czurynga, fisharmonia, akordeon, regał[5])[2][6].

W starszych opracowaniach dotyczących instrumentów muzycznych aerofony utożsamiane były z instrumentami dętymi[7][8][9][10][11]. Opublikowana w 1914 klasyfikacja naukowa, oraz współczesne opracowania instrumentoznawcze i instrumentologiczne wskazują instrumenty dęte jako część zbioru aerofonów, którego dopełnieniem są aerofony wolne[2][6][3].

  1. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie pwnA
    BŁĄD PRZYPISÓW
  2. a b c d Chodkowski 2006 ↓, s. 15.
  3. a b Vogel 2015 ↓, s. 18.
  4. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie plimBat
    BŁĄD PRZYPISÓW
  5. Sachs 2005 ↓, s. 440.
  6. a b Sachs 2005 ↓, s. 438–440.
  7. Buchner 1995 ↓, s. 10.
  8. Drobner 1997 ↓, s. 32.
  9. Ekiert 2006 ↓, s. 9.
  10. Sikorski 1975 ↓, s. 110.
  11. Śledziński 1981 ↓, s. 16, 208.

Developed by StudentB