Właściwości chemiczne i fizyczne | |
Skład chemiczny |
Be3Al2Si6O18 |
---|---|
Twardość w skali Mohsa |
7,5–8 |
Przełam |
muszlowy, często nierówny; kruchy |
Łupliwość |
niewyraźna |
Układ krystalograficzny |
heksagonalny |
Gęstość |
2,68–2,8 g/cm³ |
Właściwości optyczne | |
Barwa |
niebieskozielony, ciemnozielony, ciemnoniebieski (barwa zależy od obecności jonów żelaza dwuwartościowego) |
Rysa |
biała |
Połysk |
szklisty |
Akwamaryn (łac. aqua marina „woda morska”) – minerał; błękitny lub niebieskozielony (w zależności od ilości domieszek związków żelaza) kamień szlachetny, będący przezroczystą odmianą berylu[1].
Nazwę akwamaryn wprowadził w 1609 Anselmus de Boodt w swoim dziele Gemmarum et Lapidum Historiia[2].