Aleksandr Suworow

Aleksandr Suworow

Александр Васильевич Суворов

Idealizowany portret oficjalny (kopia anonimowa według oryginału D. Lewickiego)
generalissimus
Pełne imię i nazwisko	Aleksandr Wasiljewicz Suworow
Data i miejsce urodzenia	24 listopada 1729 Moskwa, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	18 maja 1800 Petersburg, Imperium Rosyjskie
Przebieg służby
Lata służby	1741–1800
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego
Stanowiska	wódz naczelny armii Imperium Rosyjskiego, generalissimus marszałek polny Austrii
Główne wojny i bitwy	wojna szwedzko-rosyjska wojna o sukcesję austriacką wojna siedmioletnia konfederacja barska V wojna rosyjsko-turecka VI wojna rosyjsko-turecka II koalicja antyfrancuska insurekcja kościuszkowska
Odznaczenia
Cytaty w Wikicytatach

Aleksandr Wasiljewicz Suworow (ros. Александр Васильевич Суворов, ur. 13 listopada^?/24 listopada 1729 w Moskwie, zm. 6 maja^?/18 maja 1800 w Sankt Petersburgu) – rosyjski dowódca i teoretyk wojskowy, zwycięzca wielu kampanii militarnych. Uczestniczył w tłumieniu konfederacji barskiej i dowodził wojną przeciw insurekcji kościuszkowskiej. Dowódca wojsk okupujących Polskę przed III rozbiorem. Odpowiedzialny za rzeź ludności cywilnej przy zdobywaniu twierdzy Izmaił i warszawskiej Pragi.

Rosyjski generał major (1770), generał lejtnant (1774), général en chef (1786), feldmarszałek (19 października 1794), a następnie generalissimus (29 października 1799), a także sardyński wielki marszałek (4 lipca 1799) oraz austriacki marszałek polny (31 marca 1799)^[1]. Tytularny książę Italii (князь Италийский, 1799), książę Sardynii, hrabia Rymnika (граф Рымникский, 1789), hrabia Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Wolnomularz.