Amalia Wittelsbach (Pfalz-Birkenfeld)

Amalia Wittelsbach
Ilustracja
księżna elektorowa Saksonii
Okres

od 1769
do 11 grudnia 1806

Jako żona

Fryderyka Augusta I

Poprzedniczka

Maria Antonina Wittelsbach

królowa Saksonii
Okres

od 11 grudnia 1806
do 5 maja 1827

Jako żona

Fryderyka Augusta I

Następczyni

Maria Teresa Habsburg-Lothringen

księżna warszawska
Okres

od 22 lipca 1807
do 3 maja 1815

Jako żona

Fryderyka Augusta I

Dane biograficzne
Dynastia

Wittelsbachowie

Data i miejsce urodzenia

10 maja 1752
Mannheim

Data i miejsce śmierci

15 listopada 1828
Drezno

Ojciec

Fryderyk Michał Wittelsbach

Matka

Maria Franciszka Wittelsbach

Mąż

Fryderyk August I Wettyn

Dzieci

Maria Augusta

Odznaczenia
Order św. Elżbiety (Bawaria) Dama Orderu Królowej Marii Luizy (Hiszpania)

Maria Amalia Augusta Wittelsbach (ur. 10 maja 1752 w Mannheimie, zm. 15 listopada 1828 w Dreźnie) – księżniczka Palatynatu-Birkenfeld, ostatnia księżna elektorowa i pierwsza królowa Saksonii, księżna warszawska.

Trzecie dziecko (pierwsza córka) księcia Fryderyka Michała Wittelsbacha i Marii Franciszki Wittelsbach. Jej dziadkami byli: Christian III Wittelsbach książę Palatynatu-Zweibrücken i Karolina Nassau-Saarbrücken oraz Józef Karol Wittelsbach hrabia Palatynatu-Sulzbach i Elżbieta Augusta Wittelsbach. Miała czwórkę rodzeństwa, m.in.: Karola Augusta księcia Palatynatu-Zweibrücken, Anne Marię księżną w Bawarii, Maksymiliana Józefa króla Bawarii[1]. W linii żeńskiej była potomkiem przedstawicielek polskiej szlachty, m.in. z rodów: Radziwiłłów, Potockich i Mohyłów[2].

29 stycznia 1769 roku poślubiła elektora Saksonii Fryderyka Augusta Wettyna. Amalia urodziła czwórkę dzieci, jednak jedynie córka Maria Augusta przeżyła okres dzieciństwa. W 1806 roku jej mąż został pierwszym królem Saksonii, a na mocy układu w Tylży 7 lipca 1807 i w nawiązaniu do postanowień Konstytucji 3 maja został monarchą polskim jako władca Księstwa Warszawskiego.

Po aresztowaniu w 1813 roku przez króla Prus wraz z mężem przetrzymywana w Berlinie do zakończenia Kongresu Wiedeńskiego. W tych trudnych chwilach wsparcia udzielała jej księżna Luiza z Hohenzollernów Radziwiłłowa, która składała częste i pełne szacunku wizyty królowej i królowi Saksonii[3].

Zmarła w Dreźnie półtora roku po mężu.


Developed by StudentB