Cesarz bizantyński | |
Okres |
od 23 maja 1328 |
---|---|
Koronacja |
2 lutego 1325 |
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data i miejsce urodzenia |
25 marca 1297 |
Data i miejsce śmierci |
15 czerwca 1341 |
Przyczyna śmierci |
nieznana |
Ojciec | |
Matka | |
Rodzeństwo | |
Żona |
Adelajda Brunszwicka |
Dzieci |
syn zmarł w dzieciństwie |
Żona |
Anna Sabaudzka |
Dzieci | |
Moneta | |
Srebrny basilikon przedstawiający Andronika II (lewy) i Andronika III (po prawej) |
Andronik III Paleolog (ur. 25 marca 1297 w Konstantynopolu, zm. 15 czerwca 1341 tamże) – cesarz bizantyński, syn Michała IX Paleologa, wnuk Andronika II Paleologa.
Początki jego panowania były burzliwe. Po śmierci brata i ojca; poróżniony z dziadkiem zbiegł do Adrianopola (obecnie Edirne), żądając samodzielnego państwa w Tracji i Macedonii. W 1325 został koronowany na współcesarza. W wyniku kolejnej wojny domowej zdobył tron bizantyjski w 1328. W 1333 przyłączył do Bizancjum Tesalię, a w 1337 Epir. Nie zdołał jednak powstrzymać podbojów Turków w Anatolii.