region | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Siedziba | |||||
Gubernator | |||||
Powierzchnia |
19 362 km² | ||||
Populacja • liczba ludności |
| ||||
• gęstość |
210 os./km² | ||||
Szczegółowy podział administracyjny | |||||
Liczba prowincji |
6 | ||||
Liczba gmin |
258 | ||||
Położenie na mapie Włoch | |||||
Strona internetowa |
Apulia (wł. Puglia) – region administracyjny w południowych Włoszech, o powierzchni 19348 km², z ok. 4 milionami mieszkańców i stolicą w Bari (362,5 tys. mieszkańców). Gęstość zaludnienia 208 osób na km². Graniczy z Molise, Kampanią i Basilicatą.
Linia brzegowa liczy 784 km, jest najdłuższa spośród regionów administracyjnych Włoch[1].
W skład regionu wchodzi 6 prowincji: prowincja Bari (zlikwidowana w kwietniu 2014), prowincja Tarent, prowincja Brindisi, prowincja Foggia, prowincja Barletta-Andria-Trani i prowincja Lecce.
Apulia to także kraina historyczna w starożytnej Italii, leżąca w południowo-wschodniej części Półwyspu Apenińskiego, wzdłuż wybrzeży Adriatyku. Głównym miastem regionu był dorycki Tarent.
Wybrzeża były w starożytności skolonizowane przez Greków, wraz z Bruttium, Kalabrią i Lukanią stanowiła w antyku część tzw. Wielkiej Grecji – aż do końca średniowiecza wpływy kultury greckiej były tam silne (zob. Italogrecy).
W apulijskim mieście Wenuzji (obecnie Venosa w regionie Basilicata) urodził się rzymski poeta Horacy. W Apulii znajdowało się miasto Kanny, gdzie doszło do klęski Rzymian w II wojnie punickiej.
Od połowy IX w. do połowy XI w. wraz z Kalabrią i Basilicatą należała do katepanatu Italii. Później podbita przez Normanów.
Prezydentem regionu jest Michele Emiliano[2].