Arabia

Zobacz hasło Arabia w Wikisłowniku

Arabia (pochodzi od słowa arab. ‏عرب‎ ’Arab – w pierwotnym znaczeniu: „koczownik”) – kraina zazwyczaj utożsamiana z Półwyspem Arabskim, lecz początkowo obejmująca obszar Azji Zachodniej leżący na południowy zachód od Mezopotamii, obejmując poza półwyspem również część Lewantu. Sam Półwysep Arabski określano także jako Dżazirat al-Arab (Wyspa Arabów)^[1].

W starożytności Arabię dzielono na trzy obszary^[1]:

• Arabia Felix (Arabia Szczęśliwa)
• Arabia Deserta (Arabia Pustynna)
• Arabia Petraea (Arabia Skalista)

Pierwsze ślady obecności człowieka na Półwyspie Arabskim pochodzą z VII tysiąclecia p.n.e. i obejmują rysunki naskalne przedstawiające m.in. słonie, nosorożce i antylopy. W VI tysiącleciu p.n.e. rozpoczęło się pustynnienie półwyspu, które znajduje odzwierciedlenie w uwiecznianych zwierzętach. W IV–III tysiącleciu p.n.e. wyobrażane były już tylko pustynne i półpustynne zwierzęta jak strusie i wielbłądy^[1]. Najpóźniej na przełomie XI/X w. p.n.e. na Półwyspie Arabskim oswojono wielbłąda jednogarbnego^[2].

Z Półwyspu Arabskiego pochodzą ludy semickie, które z niego rozprzestrzeniły się na terenach całego Bliskiego Wschodu w falach odległych od siebie o około 1000 lat. Były to fale: mezopotamsko-egipska ok. 3500 p.n.e., syryjsko-amorycka ok. 2500 p.n.e. i aramejska ok. 1550–1200 p.n.e. Ludy pozostałe po tej ostatniej fali migracji są już określane jako Arabowie^[1]. Arabia w końcu III tysiąclecia p.n.e. znalazła się w orbicie wpływów cywilizacji mezopotamskich. W VII wieku n.e. w Arabii powstał islam, który wyparł dawniejsze wierzenia Arabów i stał się religią dominującą w tej części świata^[2].