Argentyna

Republika Argentyńska
República Argentina
Godło Flaga
Godło Flaga
Dewiza: En Unión y Libertad
(W zjednoczeniu i wolności)
Hymn: Oíd, mortales
(Usłyszcie śmiertelni)

Ustrój polityczny

republika

Stolica

Buenos Aires

Data powstania

9 lipca 1816

Prezydent

Javier Milei

Powierzchnia

2 780 400 km²[1]

Populacja (2021)
• liczba ludności


45 864 941[1]

• gęstość

16 os./km²

Kod ISO 3166

AR

Waluta

peso argentyńskie (ARS)

Telefoniczny nr kierunkowy

+54

Domena internetowa

.ar

Kod samochodowy

RA

Kod samolotowy

LV

Strefa czasowa

UTC -3

Język urzędowy

hiszpański

Religia dominująca

katolicyzm (70,5%)

PKB (2023)
 • całkowite 
 • na osobę


641,10 mld[2] USD
13 709[2] USD

PKB (PSN) (2023)
 • całkowite 
 • na osobę


1 274,81 mld[2] dolarów międzynar.
27 261[2] dolarów międzynar.

Mapa opisywanego kraju
Położenie na mapie
Położenie na mapie

Argentyna (hiszp. Argentina, [aɾxenˈtina]), oficjalnie Republika Argentyńska (hiszp. República Argentina, wym. [reˈpuβlika aɾxenˈtina]) – państwo w Ameryce Południowej, w południowo-wschodniej części kontynentu, nad Oceanem Atlantyckim. Graniczy z Chile na zachodzie, Boliwią i Paragwajem na północy, Brazylią i Urugwajem na północnym wschodzie. Nazwa „Argentyna” pochodzi od łacińskiego argentum (srebro, plata po hiszpańsku) i jest związana z legendą o górach pełnych srebra, która była powszechna pośród pierwszych europejskich odkrywców Niziny La Platy[3].

Argentyna zajmuje jedno z najwyższych miejsc w rankingach wskaźnika rozwoju społecznego, PKB per capita i jakości życia pośród krajów Ameryki Łacińskiej[4]. Według statystyk Banku Światowego argentyński produkt krajowy brutto zajmuje 21. miejsce na świecie[5], a według Międzynarodowego Funduszu Walutowego, biorąc pod uwagę parytet siły nabywczej, argentyńska ekonomia zajmuje 25. miejsce na świecie[6]. Argentyna jest członkiem założycielem Unii Narodów Południowoamerykańskich oraz Mercosur, a także członkiem Organizacji Państw Iberoamerykańskich, Banku Światowego, Światowej Organizacji Handlu. Oprócz tego jest również jednym z trzech krajów Ameryki Łacińskiej wchodzących w skład grupy G20. Według analityków kraj ten zaklasyfikowany jest do rynków wschodzących, ze względu na wielkość, wysoki wzrost gospodarczy, poziom bezpośrednich inwestycji zagranicznych czy eksport w całości wytworzonych usług i towarów[7]. Jest uznawana jako lokalne mocarstwo z bardzo wysokim wskaźnikiem rozwoju społecznego[8][9][10][11][12][13][14][15][16].

Pod względem wielkości Argentyna jest drugim państwem w Ameryce Południowej i ósmym na świecie. Biorąc pod uwagę terytoria, gdzie Argentyna faktycznie sprawuje władzę, jej powierzchnia wynosi 2 780 400 km². Jednakże biorąc pod uwagę także terytoria sporne, do których Argentyna rości pretensje: Falklandy/Malwiny, Georgię Południową, Sandwich Południowy, Islas Aurora wraz z Orkadami Południowymi, Szetlandami Południowymi oraz z częścią Antarktydy zwaną Antarktydą Argentyńską (na mocy traktatu antarktycznego roszczenia te są zamrożone, ale nieanulowane), łączna powierzchnia kraju wynosi 3 761 274 km². To plasowałoby Argentynę jako siódme pod względem wielkości państwo świata.

Ślady pierwszych osadników na terenie dzisiejszej Argentyny sięgają paleolitu. Hiszpańska kolonizacja rozpoczęła się w 1512 roku. W jej wyniku w 1776 roku powstało Wicekrólestwo La Platy, które było częścią hiszpańskiego imperium kolonialnego. 25 maja 1810 roku Argentyna uzyskała de facto niepodległość po odsunięciu ostatniego hiszpańskiego gubernatora i ogłoszeniu Pierwszego Zgromadzenia Narodowego zwanego również Primera Junta. 9 lipca 1816 roku Argentyna formalnie ogłosiła niepodległość w San Miguel de Tucumán. W XIX wieku w Argentynie miały miejsce liczne wojny domowe, które zakończyły się reorganizacją państwa i utworzeniem federacji ze stolicą w Buenos Aires. W drugiej połowie XIX wieku miała miejsce wielka fala emigracji z Europy do Argentyny, która na zawsze wpłynęła na argentyńską kulturę i demografię. Również w tym czasie w Argentynie miał miejsce stabilny wzrost gospodarczy, dzięki któremu na początku XX wieku Argentyna była siódmym krajem na świecie pod względem rozwoju gospodarczego[17][18]. Mimo tak dużego sukcesu ekonomicznego, po 1930 roku w Argentynie doszło do serii zamachów stanu, które zakończyły się wprowadzeniem demokracji w 1983 roku. Pod koniec lat dziewięćdziesiątych w Argentynie doszło do poważnego kryzysu finansowego, przez co teraz znajduje się ona w kręgu krajów rozwijających się[19][20][21].

  1. a b The World Factbook [online], cia.gov (ang.).
  2. a b c d Dane dotyczące PKB na podstawie szacunków Międzynarodowego Funduszu Walutowego na rok 2023: International Monetary Fund: World Economic Outlook Database, April 2023. [dostęp 2023-05-21]. (ang.).
  3. Argentine Embassy in The United Kingdom. [dostęp 2015-01-05].
  4. Human Development Reports. [dostęp 2015-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-05)].
  5. Gross domestic product 2015. [dostęp 2017-04-13].
  6. Report for Selected Countries and Subjects. [dostęp 2017-04-13].
  7. Legatum Institute – Legatum Prosperity Index (ang.).
  8. Human Development Report 2011 (ang.).
  9. Michael Morris. The Strait of Magellan. „International Straits of the World”, s. 63, 1988. Martinus Nijhoff. Dordrecht. Cytat: Argentina has been the leading military and economic power in the Southern Cone in the Twentieth Century.. (ang.). 
  10. Tom Nierop, Gertjan Dijkink, Hans Knippenberg. The Clash of Civilisations. „The Territorial Factor”, s. 61, 2001. Amsterdam: Vossiuspers. Cytat: Secondary regional powers in Huntington’s view include Great Britain, Ukraine, Japan, South Korea, Pakistan, Saudi Arabia and Argentina. (ang.). 
  11. David Lake, Rick Fawn. Regional Hierachies. „Globalising the Regional”, s. 55, 2009. Wielka Brytania: Cambridge University Press. Cytat: The US has created a foundation upon which the regional powers, especially Argentina and Brazil, can developed their own rules for futher managing regional relations. 
  12. Emanuel Adler, Patricia Greve. Overlapping regional mechanisms of security governance. „Globalising the Regional”, s. 78, 2009. Wieka Brytania: Cambridge University Press. Cytat: The southern cone of South America, including Argentina and Brazil, the two regional powers, has recently become a pluralistic security community. (ang.). 
  13. Alejandra Ruiz-Dana, Peter Goldschag, Edmundo Claro, Hernán Blanco. Regional integration, trade and conflicts in Latin America. „Regional Trade Integration and Conflict Resolution”, s. 18, 2009. Nowy Jork: Routledge. Cytat: [...] notably by linking the Southern Cone’s rival regional powers, Brazil and Argentina. (ang.). 
  14. Samuel P Huntington, Marc Plattner, Aleksander Smolar. Culture, Power, and Democracy. „Globalization, Power, and Democracy”, s. 6, 2000. Baltimore: The Johns Hopkins University Press. (ang.). 
  15. Anestis Papadopoulos. „The International Dimension of EU Competition Law and Policy”, s. 283, 2010. Nowy Jork: Cambridge University Press. Cytat: The driving force behind the adoption of the MERCOSUR agreement was similar to that of the establishment of the EU: the hope of limiting the possibilities of traditional military hostility between the major regional powers, Brazil and Argentina. 
  16. https://web.archive.org/web/20130117011858/http://www.gsinstitute.org/docs/ClingendaelBrief_Final.pdf [dostęp 2015-01-05].
  17. Bolt i Van Zanden 2013 ↓.
  18. Díaz Alejandro 1970 ↓, s. 1.
  19. Becoming a serious country. The Economist, 2004-06-03. [dostęp 2015-01-05].
  20. En vías de subdesarrollo. „La república”, 2013-06-17. EC. 
  21. EconoMonitor: EconoMonitor » Argentina: The Myth of a Century of Decline. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).

Developed by StudentB