Atak na Pearl Harbor

Atak na Pearl Harbor
II wojna światowa, wojna na Pacyfiku
Ilustracja
Czas

7 grudnia 1941

Miejsce

Oʻahu, Hawaje

Terytorium

Stany Zjednoczone

Przyczyna

japońska próba unieszkodliwienia amerykańskiej Floty Pacyfiku

Wynik

zwycięstwo Japonii

Strony konfliktu
 Stany Zjednoczone  Japonia
Dowódcy
Husband E. Kimmel
Walter Short
Isoroku Yamamoto
Chūichi Nagumo
Tamon Yamaguchi
Mitsuo Fuchida
Siły
8 pancerników,
8 krążowników,
30 niszczycieli,
4 okręty podwodne,
49 innych jednostek,
ok. 390 samolotów[1]
6 lotniskowców,
2 pancerniki,
2 ciężkie krążowniki,
1 lekki krążownik,
9 niszczycieli,
8 zbiornikowców,
23 okręty podwodne,
5 miniaturowych okrętów podwodnych,
414 samolotów
Straty
5 pancerników zatopionych,
3 pancerniki uszkodzone,
3 krążowniki uszkodzone
2 niszczyciele zatopione, 1 niszczyciel uszkodzony
1 inny okręt zatopiony, 3 inne okręty uszkodzone[2]
188 samolotów zniszczonych,
155 samolotów uszkodzonych,
zabitych 2345 żołnierzy i 68 cywilów[3],
rannych 1247 żołnierzy i 35 cywilów[4][5]
4 miniaturowe okręty podwodne zatopione,
1 miniaturowy okręt podwodny wyrzucony na brzeg,
29 samolotów zniszczonych,
zabitych 55 lotników, 9 marynarzy
1 marynarz wzięty do niewoli[6]
Położenie na mapie Hawajów
Mapa konturowa Hawajów, u góry znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Położenie na mapie Oceanu Spokojnego
Mapa konturowa Oceanu Spokojnego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
21°21′54″N 157°57′00″W/21,365000 -157,950000

Atak na Pearl Harbor – przeprowadzony 7 grudnia 1941 roku japoński nalot na amerykańskie bazy floty i lotnictwa w Pearl Harbor na Hawajach. Atak na najważniejszą bazę amerykańskiej Floty Pacyfiku oraz kilka baz armii amerykańskiej wciągnął Stany Zjednoczone do II wojny światowej i rozpoczął działania wojenne na obszarze Pacyfiku. Precyzyjnie zaplanowana i ćwiczona przez wiele miesięcy japońska operacja lotnicza, została przeprowadzona za pomocą 353 samolotów bombowych, torpedowych oraz myśliwskich. Przeprowadzając atak bez wcześniejszego wypowiedzenia wojny, japońska marynarka wojenna osiągnęła taktyczne zaskoczenie zadając duży cios amerykańskim zasobom militarnym na Pacyfiku. W dwugodzinnym ataku zatopionych lub ciężko uszkodzonych zostało pięć pancerników, na lotniskach zaś na wyspie Oʻahu zniszczonych lub ciężko uszkodzonych zostało 328 amerykańskich samolotów.

Mimo zadania amerykańskiej flocie ciężkich strat, japońskie dowództwo nie osiągnęło swoich głównych celów ataku, którymi było przede wszystkim zniszczenie amerykańskich lotniskowców oraz uniemożliwienie Stanom Zjednoczonym przeciwdziałania japońskiej ofensywie na obszarze Azji południowo-wschodniej przez okres co najmniej sześciu miesięcy. Rozpoczęło jednak amerykańskie działania zmierzające do zapewnienia Stanom Zjednoczonym obiecanego po ataku przez prezydenta Roosevelta "absolutnego zwycięstwa" oraz w konsekwencji utraty przez Japonię większości zdobyczy terytorialnych na terenie Azji oraz obszarze Pacyfiku. Japoński atak oraz zwycięstwo Armii Czerwonej w bitwie o Moskwę spowodowały przewartościowanie ocen ZSRR przez USA i Wielką Brytanię, i uznanie go za partnera w wojnie z III Rzeszą[7].

  1. Ships and District Craft Present at Pearl Harbor, 0800 7 December 1941. history.navy.mil. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-09)]. (ang.)..
  2. CinCP report of damage to ships in Pearl Harbor (ang.).
  3. Bill McWilliams: Sunday in Hell. Pearl Harbor Minute by Minute. ISBN 978-1-61756-412-3.
  4. The Pearl Harbor Attack. [dostęp 2008-08-01]. (ang.).
  5. Damage to United States Naval Forces and Installations as a Result of the Attack. [dostęp 2008-08-01]. (ang.).
  6. Martin Gilbert: Second World War. ISBN 978-0006372530.
  7. Zbiniewicz 1988 ↓, s. 38.

Developed by StudentB