Azja Centralna – wielki region fizycznogeograficzny wyróżniany w Azji na podstawie ogólnych cech środowiska przyrodniczego.
Według Z. Czeppego, J. Flisa i R. Mochnackiego[1] w skład Azji Centralnej wchodzą:
- Nizina Turańska i Pogórze Kazachskie, z otaczającymi górami
- Kotlina Dżungarska
- Kotlina Kaszgarska
- Wyżyna Tybetańska (z wyłączeniem Himalajów, zaliczonych do Indii)
- Wyżyna Mongolska
Jan Mityk w swej Geografii fizycznej części świata z 1975 wydziela z Azji Centralnej Azję Środkowo-Zachodnią obejmującą Nizinę Turańską i Pogórze Kazachskie[2], a Himalaje włącza w skład Wyżyny Tybetańskiej.
Również Słownik geografii świata z 1977 wydziela z Azji Centralnej Azję Środkową, ale określa ją odnosząc się do granic politycznych, nie fizycznych: jako obszar sowieckich republik Turkmeńskiej, Uzbeckiej, Tadżyckiej, Kirgiskiej i niekiedy Kazachskiej[3].
- ↑ Zdzisław Czeppe, Jan Flis, Rodion Mochnacki: Geografia fizyczna świata. Podręcznik dla studentów geografii uniwersytetów i wyższych szkół pedagogicznych, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1966, wyd. I, s. 315 i 316
- ↑ Jan Mityk: Geografia fizyczna części świata (zarys fizjograficzny), Państwowe Wydawnictwa Naukowe, Warszawa 1982, wyd. V, s.181 i n.
- ↑ Józef Szaflarski (red.): Słownik geografii świata. Tom I. A-M, Wiedza Powszechna, Warszawa 1977, wyd. II, s. 136