Back Baha’i Afrikaans ባኃኢ እምነት Amharic Bahaísmo AN बहाई धर्म ANP البهائية Arabic بهائية ARY الدين البهائى ARZ বাহাই ধৰ্ম Assamese Fe Bahá'i AST Bəhailik Azerbaijani
 Dziewięcioramienna gwiazda – popularny symbol bahaizmu | |||||||||
| Klasyfikacja systematyczna wyznania | |||||||||
| Monoteizm | |||||||||
| Siedziba |
Hajfa | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
| |||||||||
| Strona internetowa | |||||||||
Bahaizm, bahá'í – religia monoteistyczna założona w Persji w XIX wieku przez Bahá'u'lláha, podkreślająca duchową jedność całej ludzkości[2]. Szacuje się, że obecnie na świecie jest od pięciu do sześciu milionów bahaitów (bahaistów) w ponad 200 państwach i terytoriach[3]. Bahaizm wyłonił się z islamu szyickiego, konkretniej babizmu[4].
W trakcie rozwoju z bahaizmu wyodrębniło się kilka wyznań. Obecnie kilkanaście wyznań uznaje się za wywodzące się z pierwotnej nauki Bahá'u’lláha. Znaczna część poniższego hasła dotyczy zdecydowanie największego, pod względem liczebności wyznawców, wyznania bahaickiego z centrum administracyjnym i duchowym w Hajfie.
Nauki bahaickie podkreślają zasadniczą duchową jedność najważniejszych światowych religii. Dlatego, można zaobserwować, że bahaizm łączy w sobie, między innymi, elementy judaizmu, chrześcijaństwa, islamu i babizmu. Według wierzeń bahaickich historia religii stopniowo rozwijała się poprzez ciąg boskich posłańców, z których każdy założył religię dostosowaną do danych czasów oraz zdolności rozumienia ludzi w tym okresie. Wśród posłańców byli Kryszna, Abraham, Budda, Jezus, Mahomet i inni, a ostatnio Bahá'u'lláh. Każdy posłaniec miał nauczać o nadejściu kolejnego, a życie Bahá’u’lláha oraz jego nauki wypełniają obietnice poprzednich świętych pism o wydarzeniach, mających nastąpić przy końcu czasów. Uważa się, że ludzkość bierze udział w procesie wspólnego rozwoju, a potrzebą obecnego czasu jest stopniowe ustanawianie pokoju, sprawiedliwości i jedności na skalę globalną[5].
Słowo „bahá’í” (wymawiane /baˈhaɪ/)[6] używane jest jako przymiotnik odnoszący się do wiary bahá’í. Słowo bahaita (bahaista) określa wyznawcę nauk Bahá’u’lláha. Obydwa słowa wywodzą się z arabskiego bahá’, oznaczającego „chwałę” lub „blask” lub „splendor”.
- ↑ Encyclopaedia Britannica Inc, Britannica Book of the Year 2012 (s. 300), Encyclopaedia Britannica, Inc., 1 marca 2012, ISBN 978-1-61535-618-8 [dostęp 2019-12-29] (ang.).
- ↑ Houghton 2004.
- ↑ Hutter 2005, s. 737–740.
- ↑ bahaizm, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-09-09].
- ↑ Smith 2008, s. 107–109.
- ↑ Słowo „bahá’í” wymawia się z akceptem na drugą sylabę. W rodzimym języku perskim słowo bahá’í wymawia się w podziale na trzy sylaby: بهائی [bæhɒːʔiː].