Bazofile, granulocyty zasadochłonne – morfotyczne składniki krwi z grupy leukocytów (białych krwinek), których cytoplazma zawiera ziarnistości barwiące się barwnikami zasadowymi[1][2] na kolor niebieski[3]. Komórki te mają około 10 μm średnicy, kulisty kształt oraz wydłużone jądro z dwoma lub więcej przewężeniami (jądro segmentowane). Swoją fizjologią przypominają komórki tuczne (mastocyty)[4]. Stanowią do 1% wszystkich leukocytów[1][3][4] oraz około 2% wszystkich granulocytów[4]. Podwyższoną liczbę bazofili we krwi nazywa się bazofilią[4].
Komórki te powstają w czerwonym szpiku kostnym z nieukierunkowanych komórek macierzystych (CFU-GEMM), które pod wpływem odpowiednich cytokin (m.in. interleukina 3 (IL-3), IL-4, IL-10, SCF, NGF) przekształcają się w linię rozwojową bazofilów (CFU-Baso)[4].
Mają zdolność do fagocytozy[4][5], choć mniejszą niż neutrofile[6]. W swoich ziarnistościach magazynują m.in.: histaminę[3], która rozszerza naczynia krwionośne i zwiększa ich przepuszczalność[4][5], heparynę obniżającą krzepliwość krwi[3][4][5] oraz serotoninę. Substancje te uwalniają pod wpływem immunoglobulin E[4], kiedy to bazofile zostają pobudzone do reakcji (alergicznej[3] lub anafilaktycznej)[4].
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie mem
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie pwn
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie tb
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie eb
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie StB1
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie his