Berimbau

Ten artykuł od 2013-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Berimbau – jednostrunowy instrument muzyczny pochodzenia afrykańskiego charakterystyczny dla brazylijskiej sztuki walki – capoeira, rodzaj łuku muzycznego. Jest najważniejszym instrumentem w tzw. "bateria" i wyznacza rytm grających ("capoeiristas") w "roda" (wymowa "hoda").

Berimbau jest nieodłącznym i historycznym symbolem w capoeira, który jako instrument przewodni informuje nas o rodzaju i tempie gry. To właśnie od rytmu i tempa wygrywanego na jego strunie, zależy gra w roda, której przewodzi.

Berimbau składa się z kija (verga), napiętej na niego struny (arame), cabaca (cabaça) stanowiącej pudło rezonansowe, przytwierdzonej sznurem do kija z napiętą struną, caxixi, czyli grzechotki w postaci koszyczka z ziarnami w środku, kamyka (pedra) lub monety (dobrāo) do zmiany tonacji i patyczka (baqueta), którym struna jest uderzana.

Bateria składa się z trzech berimbau, z których każdy brzmi inaczej. Od najniższego brzmienia do najwyższego wyróżnia się:

gunga
medio
viola

Różnią się wielkością cabaca oraz wysokością wydawanych dźwięków. Gunga nadaje rytm i tempo muzyce, podtrzymuje przez cały czas podstawowy rytm. Medio wygrywa podstawowy rytm, ale przeplata go różnymi wariacjami muzycznymi, natomiast viola specjalizuje się praktycznie wyłącznie w wariacjach i przejściach, pomijając niemal zupełnie podstawowy rytm.