Bhuta (dewanagari: भूत, trl.bhūta, 'ten, co powstał', 'ten, co był'[1],
hindibhut) – w folklorze indyjskim rodzaj upiora, ducha zmarłej osoby, który w przypadku niespełnienia rytuałów pogrzebowych (sapindikarana) do roku po śmierci, dręczy swoich krewnych. Bhuty są towarzyszami Śiwy w jego aspekcie straszliwym (Bhajrawa)[2].
Bhuta może również oznaczać bóstwo totemiczne lub ubóstwionego ducha (zmarłej osoby)[3].
Obrzęd kultowy odnoszący się do bhutów to bhuta kola.
Bhuty są też adresatami codziennej ofiarnej ceremonii z pożywienia zwanej baliharana lub bhutajadźńa.
↑Mateusz Wierciński: Religijne funkcje kobiet w społecznościach plemiennych Indii i w hinduizmie popularnym. W: Boginie, prządki, wiedźmy i tancerki. Wizerunki kobiety w kulturze Indii. Marzenna Jakubczak (red.). Wyd. 1. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas”, 2005, s. 80. ISBN 83-242-0485-7.