Bitwa pod Kockiem (1939)

Bitwa pod Kockiem
II wojna światowa, kampania wrześniowa
Ilustracja
Pomnik gen. Franciszka Kleeberga w Kocku
Czas

2–6 października 1939

Miejsce

Kock, Lubelszczyzna

Terytorium

II Rzeczpospolita

Przyczyna

kampania wrześniowa

Wynik

taktyczne zwycięstwo Polaków
strategiczne zwycięstwo Niemców

Strony konfliktu
 Polska  III Rzesza
Dowódcy
Franciszek Kleeberg
Adam Epler
Ottokar Brzoza-Brzezina
Zygmunt Podhorski
Gustav Anton von Wietersheim
Paul Otto(inne języki)
Joachim Lemelsen
Siły
Samodzielna Grupa Operacyjna „Polesie”
18 000 ludzi[1]
XIV Korpus Zmotoryzowany
30 000 ludzi
Straty
ok. 300[2] ok. 350–500 i kilkanaście pojazdów
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, w centrum znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
51°38′N 22°26′E/51,633333 22,433333

Bitwa pod Kockiem – bitwa kampanii wrześniowej, stoczona od 2 do 6 października 1939 pomiędzy oddziałami polskiej Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Polesie” gen. Franciszka Kleeberga a niemieckimi oddziałami XIV Korpusu Zmotoryzowanego gen. von Wietersheima. Taktycznie bitwa była zwycięska dla Polaków, jednak strategicznie wygrali Niemcy. Była to ostatnia bitwa kampanii wrześniowej stoczona przez regularne wojsko.

  1. Mała Encyklopedia Wojskowa podaje, że w dniu 28 września grupa „Polesie” liczyła 17 000 żołnierzy.
  2. Marian Porwit: Komentarze do historii polskich działań obronnych 1939 roku, t. 3, Warszawa, 1978;
    Jerzy Pertek: Mała flota wielka duchem, Poznań, 1989.

Developed by StudentB