Wojna trzydziestoletnia | |||
Czas | |||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Terytorium | |||
Wynik |
zwycięstwo szwedzko-francuskie | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Położenie na mapie Bawarii | |||
Położenie na mapie Niemiec | |||
48°24′00,7200″N 10°35′48,1200″E/48,400200 10,596700 |
Bitwa pod Zusmarshausen – bitwa stoczona 17 maja 1648 roku pomiędzy armią cesarską pod dowództwem Maksymiliana von Gronsfelda a połączonymi wojskami szwedzkimi i francuskimi dowodzonymi przez Gustawa Wrangla i Turenne’a.
Bitwa, która zakończyła się zwycięstwem wojsk szwedzko-francuskich[1], była ostatnim większym starciem wojny trzydziestoletniej na ziemiach niemieckich[2].
W styczniu 1648 sprzymierzona armia cesarska dowodzona przez hrabiego Maksymiliana von Gronsfelda (od roku 1645 głównodowodzącego wojsk Maksymiliana I Bawarskiego) oraz hrabiego Petera Melandera von Holzappel, po nieudanym oblężeniu Magdeburga skierowała się ku Dunajowi w rejon przeprawy na wysokości miasteczka Günzburg. W ślad za nią ruszyły siły szwedzkie Gustawa Wrangla oraz francuskie dowodzone przez Turrenne'a, które dotarły do Dunaju 13 maja 1648 roku w okolicach Lauingen. Nieporozumienia pomiędzy Gronsfeldem i Melanderem w kwestii pierwszeństwa ataku na nieprzyjaciela (a w konsekwencji podział ich armii), wykorzystane zostały przez Szwedów.
17 maja w okolicach Zusmarshausen koło Augsburga siły szwedzko-francuskie zaskoczyły armię cesarską. Odparciem ataków przeciwnika kierował Raimondo Montecuccoli, podczas gdy obroną taboru oraz artylerii zajął się Melander, który w trakcie walk raniony został śmiertelnie i tego samego dnia zmarł w Augsburgu[3]. Montecuccoli ratując tabor wycofał się do Landsberga. W wyniku zwycięstwa siły szwedzko-francuskie wkroczyły na terytorium południowych Niemiec, które pustoszyły bezwzględnie aż do zawarcia pokoju westfalskiego.