Blok wschodni

Blok wschodni (także: blok komunistyczny, sowiecki, socjalistyczny; państwa socjalistyczne, komunistyczne; demoludy, Ostblok) – potoczne określenie grupy komunistycznych państw Europy Środkowej i Wschodniej, Azji Wschodniej i Azji Południowo-Wschodniej pod dominacją Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w okresie zimnej wojny (1947–1991).

W Europie termin „blok wschodni” obejmował ZSRR i jego państwa satelickie w Układzie Warszawskim i Radzie Wzajemnej Pomocy Gospodarczej (RWPG); w Azji obejmował Socjalistyczną Republikę Wietnamu, Laotańską Republikę Ludowo-Demokratyczną i Ludową Republikę Kampuczy, Koreańską Republikę Ludowo-Demokratyczną, Chińską Republikę Ludową (przed chińsko-sowieckim rozłamem w 1961 roku), od 1961 roku blok komunistyczny obejmował również Republikę Kuby^{[1][2][3][4][5][6]}.

Władzę w bloku wschodnim komuniści obejmowali w wyniku rewolucji, interwencji zewnętrznych, fałszowania wyborów lub poprzez zamachy stanu^[1]. Ustrój polityczny krajów bloku wschodniego był zazwyczaj przez nie oficjalnie określany jako: „socjalizm” („państwo socjalistyczne”), „demokracja ludowa”, później też jako „realny socjalizm”.