Flaga British Indian Army | |
Państwo | |
---|---|
Data sformowania |
1895 |
Data rozformowania |
1947 |
Dane podstawowe | |
Liczebność |
max. 2 500 000 (w okresie II wojny światowej) |
British Indian Army – główna siła militarna Indii Brytyjskich, istniejąca od 1895 roku do zrzucenia brytyjskiego panowania w 1947 roku. Odpowiadała za obronę zarówno prowincji podlegających Koronie Brytyjskiej, jak i indyjskich państw książęcych , które mogły mieć również własne armie[1]. Armia indyjska była ważną częścią sił Imperium Brytyjskiego, zarówno w Indiach, jak i za granicą, zwłaszcza podczas obu wojen światowych.
Wydaje się, że termin „armia indyjska” został po raz pierwszy użyty nieformalnie, jako zbiorcze określenie na armie trzech prezydencji (Bengal Army, Madras Army i Bombay Army), prawdopodobnie po powstaniu Indii Brytyjskich. Jednak pierwsza formacja, oficjalnie nazywana „armią indyjską”, została powołana przez rząd Indii w 1895 roku i początkowo istniała równolegle z trzema armiami prezydencji. Jednak w 1903 roku British Indian Army wchłonęła te trzy armie w swoje struktury. British Indian Army nie należy mylić z Army of India (1903–1947), która obejmowała zarówno całość British Indian Army, jak i jednostki British Army stacjonujące w Indiach, ani z British Army in India (jednostki brytyjskie wysłane do Indii).
British Indian Army przez cały okres swojego istnienia była całkowicie ochotnicza; największy rozwój osiągnęła w czasie II wojny światowej, dochodząc do liczby 2,5 mln żołnierzy, co czyni ją największą armią ochotniczą w historii[2].