Back Megaliet Afrikaans Megalito AN جندل (آثار) Arabic Meqalit Azerbaijani Megalėtā BAT-SMG Мегаліты Byelorussian Мегалит Bulgarian মহাশ্ম Bengali/Bangla Megàlit Catalan Megalit Czech

Budowle megalityczne

Orientacyjna mapa początków i rozprzestrzeniania się budowli megalitycznych w Europie
Ġgantija z ok. 3600 r. p.n.e. – jedna z megalitycznych świątyń na Malcie wybudowana w okresie neolitu[1]
Fragment Stonehenge
Menhiry w Callanish

Budowle megalityczne, Megality (wielki kamień z gr. μέγας «megas» – wielki, λίθος «lithos» – kamień) to duży, nieobrobiony lub częściowo obrobiony kamień stanowiący samodzielną budowlę lub element większej budowli z takich kamieni (wykonanej bez użycia zaprawy), o charakterze kultowym, grobowym lub (prawdopodobnie) związanymi z obserwacjami astronomicznymi, wzniesiony w czasach prehistorycznych.

Megality występują na obszarze całego świata, w tym również w Europie i Polsce. Początki megalityzmu na terenach Europy sięgają V tysiąclecia p.n.e. Stopniowy zanik idei obserwuje się około 2 tysiąclecia p.n.e. Czasem jednak budowle megalityczne funkcjonowały jeszcze w epoce brązu. Stonehenge straciło swe znaczenie kultowe około 1400 r. p.n.e. Szczególnym typem budowli megalitycznej były megaksylony (gr., mega = wielki; ksylon = drzewo), zbudowane według podobnej idei, ale z innego materiału – z drewna i ziemi.

  1. ↑ Ġgantija Temples – National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands

Developed by StudentB