Casablanca (film)

Casablanca
	; Plakat filmu
Gatunek	melodramat, film noir
Rok produkcji	1942
Data premiery	26 listopada 1942; 1948 (Polska)
Kraj produkcji	Stany Zjednoczone
Język	angielski
Czas trwania	102 minuty
Reżyseria	Michael Curtiz
Scenariusz	Casey Robinson; Howard W. Koch; Philip G. Epstein; Julius J. Epstein
Główne role	Humphrey Bogart; Ingrid Bergman; Paul Henreid; Claude Rains; Conrad Veidt
Muzyka	Max Steiner
Zdjęcia	Arthur Edeson
Scenografia	Carl Jules Weyl; George James Hopkins
Kostiumy	Orry-Kelly
Montaż	Owen Marks
Produkcja	Hal B. Wallis
Wytwórnia	Warner Bros.
Dystrybucja	Warner Bros.
Budżet	1 039 000 USD
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Zwiastun filmu

Casablanca – amerykański melodramatyczny film noir w reżyserii Michaela Curtiza z 1942 roku, którego akcja dzieje się w czasie II wojny światowej, w kontrolowanym przez Francję Vichy marokańskim mieście Casablanca.

Film wyreżyserował Michael Curtiz, w głównych rolach wystąpili Humphrey Bogart jako Rick Blaine oraz Ingrid Bergman jako Ilsa Lund. Obraz skupia się na konflikcie Ricka pomiędzy uczuciem a moralnością: musi wybrać między miłością do Ilsy a pomocą w walce o dobrą sprawę jej mężowi, Victorovi Laszlo, próbującemu uciec z Casablanki i kontynuować działania przeciwko Niemcom.

Chociaż Casablanca zgromadziła na planie gwiazdy i uznanych scenarzystów, nikt zaangażowany w produkcję nie spodziewał się, że wybije się ona ponad przeciętność^[2]; miała być jednym z dziesiątków hollywoodzkich filmów tworzonych co roku. Film jednak odniósł spory, lecz nie spektakularny sukces kinowy, jedną z przyczyn popularności było to, że początek wyświetlania przypadał kilka tygodni po rozpoczęciu operacji Torch, która doprowadziła ostatecznie do pogromu wojsk niemiecko-włoskich w Afryce Północnej^[3]. Jest popularny aż do dziś, przez wielu uważany za film kultowy^[4]^[5]^[6]. Krytycy filmowi chwalą charyzmatyczne role Bogarta i Bergman, uczucie pomiędzy dwiema głównymi postaciami, dobrą reżyserię, błyskotliwy scenariusz i emocjonalne oddziaływanie filmu jako całości.

Dystrybucją filmu na terenie Polski zajmowało się Przedsiębiorstwo Państwowe Film Polski^[1].

↑ ^a ^b Dariusz Szymański: Filmy fabularne rozpowszechniane w polskich kinach w latach 1944–1989 (układ chronologiczny). Na ekranach PRL-u. [dostęp 2021-12-21]. (pol.).
↑ Roger Ebert: Casablanca. Chicago Sun-Times, 1996-09-15. [dostęp 2021-01-24]. (ang.).
↑ Howard Koch, Julius Epstein, Frank Miller Interview. vincasa.com, maj 1995. [dostęp 2008-06-11]. (ang.). Frank Miller: „Była planowana scena, po zakończeniu, która pokazuje Ricka i Renault na alianckim statku, ale plany by ją nakręcić zostały odrzucone kiedy wydział marketingu zdał sobie sprawę, że muszą wydać film szybko aby zarobić na wyzwoleniu Afryki Północnej.”.
↑ Danny Peary: Cult Movies. Delta Books, 1981. ISBN 0-440-51647-1.
↑ Umberto Eco: Casablanca: Cult Movies and Intertextual Collage. 1986.
↑ Casablanca. W: K. Wajda: Słownik filmu pod red. Rafała Syski. Kraków: 2005, s. 462. ISBN 83-7389-981-2.

[:0-1] Dariusz Szymański: Filmy fabularne rozpowszechniane w polskich kinach w latach 1944–1989 (układ chronologiczny). Na ekranach PRL-u. [dostęp 2021-12-21]. (pol.).

[2] Roger Ebert: Casablanca. Chicago Sun-Times, 1996-09-15. [dostęp 2021-01-24]. (ang.).

[Stein_interview-3] Howard Koch, Julius Epstein, Frank Miller Interview. vincasa.com, maj 1995. [dostęp 2008-06-11]. (ang.). Frank Miller: „Była planowana scena, po zakończeniu, która pokazuje Ricka i Renault na alianckim statku, ale plany by ją nakręcić zostały odrzucone kiedy wydział marketingu zdał sobie sprawę, że muszą wydać film szybko aby zarobić na wyzwoleniu Afryki Północnej.”.

[4] Danny Peary: Cult Movies. Delta Books, 1981. ISBN 0-440-51647-1.

[5] Umberto Eco: Casablanca: Cult Movies and Intertextual Collage. 1986.

[6] Casablanca. W: K. Wajda: Słownik filmu pod red. Rafała Syski. Kraków: 2005, s. 462. ISBN 83-7389-981-2.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]