Cezaropapizm

Ikona przedstawiająca uczestników I Soboru Nicejskiego, w środku Konstantyn I Wielki

Cezaropapizm – tendencja nazywana też cezaryzmem, prowadząca do zwierzchności państwa nad Kościołem i decydowaniu o całokształcie życia religijnego, w tym także w materii teologicznej. Przeciwstawia się systemowi teokracji. Cechy cezaropapizmu występowały w gallikanizmie, febronianizmie i józefinizmie[1].

W ciągu wieków następowały różne modele cezaropapizmu, m.in.:

  1. Zygmunt Poniatowski, Mały słownik religioznawczy, Wydawnictwo Wiedza Powszechna Warszawa 1969, s. 71.

Developed by StudentB